Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Μάιος, 2008

Αγαθή Βούληση ή Αξιοσέβαστη Πέψη? Νίτσε εναντίον Κάντ

Πράττε με τέτοιον τρόπο, ώστε να χρησιμοποιείς την ανθρωπότητα, τόσο στο πρόσωπό σου όσο και στο πρόσωπο κάθε άλλου ανθρώπου, πάντα ταυτόχρονα ως σκοπό και ποτέ απλά ως μέσο » «Εμπρός! Εμπρός, λοιπόν! Ώ ανώτεροι άνθρωποι! Ο Θεός πέθανε: τώρα πια θέλουμε να ζήσει ο Υπεράνθρωπος » Εισαγωγή Ο φιλοσοφικός 19ος αιώνας που αρχίζει με τον θάνατο του Kant και τελειώνει με τον θάνατο του Nietzsche αποτέλεσε έναν αιώνα ορόσημο για την δυτική φιλοσοφία. Οι δύο αυτές σημαντικές προσωπικότητες οδήγησαν την φιλοσοφία σε διαφορετικά επίπεδα προσεγγίζοντας την με διαφορετική οπτική. Ο Kant ορίζοντας την καθαρή φιλοσοφία, απαλλαγμένη από έννοιες και ερμηνείες άλλων διανοητικών πεδίων έθεσε τα θεμέλια σύγχρονης φιλοσοφικής σκέψης, ο δε Nietzsche «υπήρξε ο στοχαστής του τέλους που σαλπίζει το πέρασμα μία ολόκληρης εποχής » καταδικάζοντας την παραδοσιακή φιλοσοφία και αναδεικνύοντας την επιστροφή του ανθρώπου στο σώμα του και την κατάλυση της παραδοσιακής ηθικής που έθεσε ο Kant. Η έννοια της

Σκηνές μίας πόλης

Σκηνή 1η Αναμένωντας το λεωφορείο. Μεσημέρι Σαββάτου αναμένω στην στάση το λεωφορείο για να βρεθώ στο κέντρο της Αθήνας για έναν καφέ. Στην στάση μπροστά βρίσκεται μία πλατφόρμα. Η προσθήκη της πλατφόρμας μέσα στον δρόμο είναι μία καλή ιδέα από πλευράς του ΟΑΣΑ διότι αφενός διευκολύνει την πρόσβαση στα άτομα με ειδικές ανάγκες αφετέρου αποτρέπει το παρκάρισμα μπροστά από την στάση. Περπάτησα πάνω - κάτω σε αυτήν την ξύλινη πλατφόρμα 20 λεπτά αναμένοντας το λεωφορείο της γραμμής, βλαστημώντας από μέσα μου για το γεγονός ότι βαριόμουνα να περπατήσω 7 λεπτά μέχρι το μετρό αλλά και σκεπτόμενος ότι άμα φύγω τώρα θα έρθει. Την έχετε ζήσει αυτήν την αναμονή? Τώρα θα έρθει ή να φύγω? Και αν φύγει τότε το βλέπεις να έρχεται. Στην προοπτική της ήττας να στρίψω στην γωνιά και το λεωφορείο να περάσει δαγκώθηκα και περίμενα. Την αναμονή μου και την μοναξιά μου στην στάση την έσπασε ένα ζευγάρι ναρκομανών που ήρθαν δίπλα μου. Με τρόπο για να μην προκαλέσω καμία ένταση τους παρατηρούσα. Παρατ

Ο γρίφος του Einstein - Λύση

Η λύση του γρίφου μου δόθηκε από έναν παλιό συνάδελφό μου τον Κώστα Δήμου. Θέση 1 2 3 4 5 Σπίτι κίτρινο μπλε κόκκινο πράσινο άσπρο Κάτοικος Νορβηγός Δανός Αγγλος Γερμανός Σουηδός Ποτό νερό τσάι γάλα καφέ μπύρα Ζώο γάτες άλογο πουλιά ψάρι σκύλο Τσιγάρα Dunhill Blends Pall Mall Prince Blue Master

Διαβάζω, κρίνω, προτείνω

Βιβλία πέφτουν στα χέρια μου συχνά. Άλλοτε περνάω από ένα βιβλιοπωλείο και αγοράζω κάποιο που τράβηξε την προσοχή, άλλοτε διαβάζω κριτικές ή ακούω γνώμες. Γενικά αποκτώ με τον έναν ή τον άλλο τρόπο βιβλία. Τι διαβάζω αυτόν τον καιρό: Τελείωσα μόλις τον Ουδέτερο Παρατηρητή( Catastrophist ) του Ronnan Bennet (η απόδοση του αγγλικού τίτλου στα ελληνικά με εξέπληξε) από τις εκδόσεις ΠΟΛΙΣ. Ένα ρομάντζο ανάμεσα σε ένα μεσήλικα Ιρλανδό συγγραφέα - δημοσιογράφο και μία νεαρή Ιταλίδα ακτιβίστρια - δημοσιογράφο την εποχή των έντονων πολιτικο-στρατιωτικών συγκρούσεων λίγο πριν και μετά την απελευθέρωση του Αφρικανικού κράτους του Κογκό από τους Βέλγο υς. Με άφησε ασυγκίνητο το συναισθηματικό μέρος της σχέσης των δύο ηρώων, αλλά με ενθουσίασε η πολύ καλή τοποθέτηση των χαρακτήρων στα γεγονότα της εποχής που οδήγησαν στην ανεξαρτησία του Κονγκό, στις εκλογές και την νίκη του Πατρίς Λουμπούμα, στην δολοφονία του και την αμερικανοκίνητη εγκαθίδρυση μία σκληρής και απάνθρωπης δικτατορίας. Το προτε