Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από 2012

Ευρωπαϊκή Ένωση των Οικονομιών και όχι των Πολιτών - Η Αρχή

Διάβασα πρόσφατα το συγκεκριμένο άρθρο στην Καθημερινή αναφορικά με το Σχέδιο Shuman και την έναρξη της Ευρωπαϊκής Ενοποίησης. Αν και ιστορικά σωστό, το βρήκα ρηχό και ανούσιο. Βιώνοντας την παρούσα κρίση αντιλαμβάνομαι ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση συνεχίζει να είναι μία ΕΟΚ και σε καμία περίπτωση μία Ευρώπη των Πολιτών.  1. Εισαγωγή. Η Ευρωπαϊκή ένωση ως ιδέα αναδύθηκε μέσα από τις στάχτες του Δευτέρου Παγκοσμίου πολέμου αποτελώντας όραμα σημαντικών πολιτικών προσωπικοτήτων που δεν επιθυμούσαν να δουν ξανά μία κατεστραμμένη Ευρώπη αλλά μία Ευρώπη των Πολιτών, μία Ευρώπη της Ειρήνης. Από το τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου πολέμου υπήρξαν προσπάθειες να διαμορφωθεί μία συνεργατική μορφή μεταξύ των κρατών της Ευρώπης που όμως έβρισκε διάφορα εμπόδια. Αυτό τελικά επετεύχθη μέσα από τις προσπάθειες του Γάλλου Jean Monnet και υλοποιήθηκε μέσα από το σχέδιο Shuman, την ιδρυτική συνθήκη της Ενωμένης Ευρώπης. Στην παρούσα εργασία και πιο συγκεκριμένα στο δεύτερο κεφάλαιο θα αναδείξουμε τα

Ένα ακίνδυνο παραμύθι

Ο γιος μου θέλει κάθε βράδυ να του λέω παραμύθια. Όχι να τα διαβάζω, να τα δημιουργώ και να του τα λέω. Μου αναφέρει δυο - τρία αντικείμενα και θέλει να δημιουργήσω παραμύθια από αυτά. Δεν είμαι ο καλύτερος παραμυθάς, αλλά καταβάλω προσπάθειες να το κάνω…. Το παραμύθι που του διηγήθηκα και το οποίο μοιράζομαι μαζί σας είναι ένα παραμύθι εξάρτησης και καταπίεσης το οποίο είχε ως  ευτυχή κατάληξη, την κατανόηση και τη ν  αλληλεγγύη και τη συνεργασία   Είναι τ ο παραμύθι του μολυβιού, της γόμας και της ξύστρας.... "Το μολύβι ένιωθε υπέροχα. Αποτύπωνε στο χαρτί λέξεις, δημιουργούσε προτάσεις, κατέληγε σε συμπεράσματα, προσπαθούσε να φτάσει στην αλήθεια, ήταν το μέσο για την γραφή. Καμάρωνε για αυτό. Δίπλα του υπομονετικά στέκονταν οι δύο βοηθοί του, η γόμα και η ξύστρα, αναμένοντας πότε θα τους αναζητούσε για να του παρέχουν τις υπηρεσίες του. Το μολύβι σταματούσε που και που και με την ματαιοδοξία που το κατείχε απευθυνόταν στους βοηθούς του με μειωτικά λόγια, λόγ

Ο Μαρξ συνεχώς επίκαιρος εν μέσω κρίσης. Αλλοτρίωση και εμπορευματοποίηση

Εισαγωγή . Η νεωτερική περίοδος (16ος – 20ος αιώνας) περιλαμβάνει πλήθος γεγονότων, εξελίξεων και επαναστάσεων που διαμόρφωσαν μία την σύγχρονη του κόσμου. Μία από τις σημαντικότερες συμβολές στην εξέλιξη της σύγχρονης εποχής υπήρξε η διανοητική εργασία του Γερμανού φιλοσόφου, κοινωνιολόγου και οικονομολόγου Karl Marx (1818-1883) όπου με συνεργάτη και βοηθό τον Friedrich Engels(1820-1895) προσπάθησαν να ερμηνεύουν ποικιλοτρόπως τα επιτεύγματα της νεωτερικής περιόδου αναλύοντας κατά κύριο λόγο τον καπιταλισμό και να υποδείξουν ένα διαφορετικό οικονομικό μοντέλο, αυτό του κομμουνισμού.   Σκοπός της παρούσας μελέτης είναι να παρουσιαστούν τρεις βασικές έννοιες που χρησιμοποιεί ο Marx για την ανάλυση της νεωτερικότητας ως εργαλεία. Αυτές είναι με σειρά παρουσίασης στο κείμενο η ανθρώπινη αλλοτρίωση, η ιδεολογία και ο φετιχισμός τους εμπορεύματος. Η δομή της συγκεκριμένης εργασίας είναι η ακόλουθη. Στο επόμενο κεφάλαιο, το δεύτερο, θα γίνει η παρουσίαση των εννοιών αυτών και θα δειχ

Επενδύσεις στην Ελλάδα, ένα ανέκδοτο

Το χρήμα έλκεται από το χρήμα. Η "αναπτυξιακή" πορεία της Ελλάδας είναι απλά ανακύκλωση χρημάτων.  Όσο για την έννοια της "επένδυσης" στην παραγωγή, αυτή είναι ένα ανέκδοτο. Διαβάστε την ακόλουθη περίπτωση, μία από τις πολλές όλα που όλα αυτά τα χρόνια της Ελληνικής μεγέθυνσης της οικονομίας (Φούσκας), ανακυκλώνουν χρήμα.  Ο επιχειρηματίας το είχε αποφασίσει από καιρό. Το κόστος εργασίας πλέον δεν ήταν αποδεκτό για να συνεχίσει να ασκεί την επιχειρηματική του δραστηριότητα στην χώρα και να αντλεί τα υπερ-κέρδη του. Μην ξεχνάμε ότι η  οικονομική έννοια "τιμή" δεν έχει σχέση με την ηθική έννοια "τιμή" στην Ελλάδα. Το φθηνό εργατικό κόστος σε άλλες γειτονικές χώρες ήταν εξαιρετικά ελκυστικό. Η επιχείρηση βάζει λουκέτο, οι αποζημιώσεις δόθηκαν και οι εργαζόμενοι αλυσοδένονται με την ανεργία. Ο επιχειρηματίας αφού έβαλε λουκέτο στην επιχείρηση και μετέφερε δραστηριότητες και χρήμα εκτός χώρας   άδραξε την φοβερή ευκαιρία που σκέφτηκαν οι οικ

Στο Δρόμο..

Το φεστιβάλ κινηματογράφου της Αθήνας " Νύχτες Πρεμιέρας " τελείωσε. Είναι ένα από τα σημαντικότερα πολιτιστικά γεγονότα στην χώρα και το παρακολουθώ χρόνια.  Φέτος είδα κάποιες ταινίες και documentaries τα οποία ήταν αρκετά καλά. Η ταινία όμως που με απασχόλησε ήταν η ταινία " Στον Δρόμο " από το ομώνυμο βιβλίο " Στο Δρόμο " του beatnik  Γάλλο-Καναδού συγγραφέα Jack Kerouac . Το βιβλίο το είχα διαβάσει πριν πολλά χρόνια (στα '90s) μία περίοδο στην οποία διάβασα αρκετά βιβλία της γενιάς των beat (Burroughs, Ginsberg, Kerouac). Με είχε ελκύσει σε αυτούς  η εντύπωση που μου είχε προκαλέσει η ταινία " Το Γυμνό Γεύμα " του Croneberg (το φετινό του Cosmopolis έχει προκαλέσει διττά συναισθήματα στους κριτικούς). Η συγκεκριμένη ταινία βασιζόταν σε ένα βιβλίο του Burroughs  και ξεκινώντας από αυτόν διάβασα και το "Στο Δρόμο". Ομολογώ ότι δεν θυμάμαι τι συναισθήματα μου προξένησε το συγκεκριμένο βιβλίο αλλά είχα μέχρι και την θέαση τ

Φιλανθρωπία ή αλληλεγγύη? Προτιμώ Κράτος Πρόνοιας

Ο Ροκφέλερ σε ένα λόγο που είχε βγάλει το 1929 μεσούσης της οικονομικής κρίσης είπε ότι η ύφεση έρχεται και παρέρχεται. Η οικονομία κάνει κύκλους, αυτό είναι γνωστό οπότε το πιο πιθανόν είναι ότι και αυτή η οικονομική κρίση που ζούμε κάποια στιγμή θα περάσει. Το θέμα είναι τι θα αφήσει πίσω της. Ήδη τις συνέπειες τις βιώνουμε.  Για την ώρα η οικονομική κρίση έχει οδηγήσει ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού στην ανεργία και στις συνέπειες που αυτή επιφέρει (μην τις αναφέρω, είναι γνωστές και δεν θέλω να γράφω στενάχωρες λέξεις). Πως διαρθρώνεται η ανεργία και η ύφεση; 1. Η αδυναμία του κράτους να μπορέσει να πληρώσει τις υποχρεώσεις του οδήγησε σε απολύσεις στον κρατικοδίαιτο ιδιωτικό τομέα (το μεγαλύτερο μέρος της ιδιωτικής οικονομίας στηρίζεται, ως άλλη Σοβιετία, σε έργα του Δημοσίου), 2. Η αδυναμία του κράτους να διαχειριστεί τα οικονομικά του (έσοδα - έξοδα) οδήγησε σε μειώσεις μισθών στον δημόσιο τομέα και σε περικοπή συντάξεων, 3. Η συνεχής ύφεση δημιούργησε κλίμα συγκράτησης

Άγγλοι συγγραφείς μυστηρίου

Τα πρώτα βιβλία ενηλίκων που διάβασα στα 12-13 μου ήταν αποκλειστικά βιβλία μυστηρίου. Σχεδόν όλα τα βιβλία της Agatha Christie και του Arthur Conan Doyle πέρασαν από τα χέρια μου εκείνη την περίοδο. Η πλοκή, οι χαρακτήρες που εμπλέκονται και άνηκαν συνήθως στην αστική ή την αριστοκρατική τάξη, η περιγραφή των Αγγλικών πόλεων και της αγγλικής υπαίθρου της δεκαετίας του 1930, αλλά κυρίως οι ιδιόρρυθμοι πρωταγωνιστές Sherlock Holmes , Hercule Poirot , Mss Marple μου είχαν προκαλέσει μία έντονη οικειότητα. Όλες τις ιστορίες των δύο αυτών συγγραφέων της "ρούφηξα" κυριολεκτικά. Ήταν μία από τις καλύτερες αναγνωστικές περιόδους μου. Τώρα θα μου πείτε πως και θυμήθηκα τους συγκεκριμένους συγγραφείς αυτήν την περίοδο. Σχετίζεται με ένα κείμενο από το βιβλίο " Η εποχή των Άκρων " του Άγγλου ιστορικού Eric Hobsbawm που διαβάζω αυτή την περίοδο και το οποίο αναφερόταν σε αυτού του είδους την λογοτεχνία. Η περιγραφή του Hobsbawm είναι επεξηγηματική σε ένα βαθμό για ποι

Καλοκαιρινό διάβασμα

Είχα γράψει ένα post πριν από κάποιο καιρό με τα βιβλία της χρονιάς που διάβασα και βρήκα ενδιαφέρον να γράψω ένα post με τα βιβλία του καλοκαιριού που κατάφερα να διαβάσω. Και αφιέρωσα αρκετό χρόνο αυτό το καλοκαίρι στο διάβασμα, λογοτεχνικών κυρίως βιβλίων. Είναι και η χαλαρότητα του καλοκαιριού που με απομάκρυνε από βαριά αντικείμενα τις φιλοσοφίας, ιστορίας και κοινωνιολογίας. Αλλά θα επανακάμψω σύντομα. Καλοκαιρινά διαβάσματα λοιπόν. Μ. Καραγάτσης , Ο Συνταγματάρχης Λιάπκιν, Εκδόσεις ΕΣΤΙΑ, 1933 Ένα από τα κείμενα της σύγχρονης λογοτεχνίας μας που έχουν γίνει πια κλασικά -το βιβλίο με το οποίο ο Καραγάτσης πρωτοπαρουσιάστηκε και επιβλήθηκε ως πρώτης γραμμής πεζογράφος. Η συναρπαστική ιστορία και το δράμα ενός Ρώσου εμιγκρέ που βρίσκεται ξαφνικά, ξεριζωμένος από τον τόπο του, στον κάμπο της Θεσσαλίας και που, όσο και να το προσπαθεί, αδυνατεί να εγκιματιστεί στα ελληνικά χώματα.[...] Το βρήκα απολαυστικό. Οι δομημένοι και μεστοί χαρακτήρες που φτάνουν στα άκρα,