Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από 2014

4 Π για την Πολιτική

Στην τρέχουσα ρευστή πολιτική κατάσταση είναι γενικά δύσκολο κάποιος να ψηφίσει ένα κόμμα με συγκεκριμένα κριτήρια. Οι περισσότεροι συμπολίτες μας ψηφίζουν περισσότερο με το συναίσθημα και λιγότερο με την λογική. Από την προσωπική μου οπτική γωνία αν μπορούσα να προσδιορίσω τα χαρακτηριστικά με βάση τα οποία θα ψήφιζα ένα πολιτικό κόμμα, θα το έκανα χρησιμοποιώντας τα λεγόμενα 4 Π του μάρκετινγκ προσαρμοσμένα όμως στην πολιτική. Αν και δεν είναι σύνηθες να μιλάς για την πολιτική χρησιμοποιώντας όρους της αγοράς, κατά την προσωπική μου άποψη στην σύγχρονη πολιτική οφείλεις να αξιοποιήσεις όλων των ειδών τα εργαλεία. Ας επανέλθω στην θεώρηση μου. Ναι, τα 4 Π του marketing (price, product, promotion and place) προφανώς δεν έχουν συσχέτιση με αυτό που θέλω να πω για την πολιτική. Όμως αν τα θέσουμε με μία άλλη οπτική τότε θα έχουν ενδιαφέρον.  Τι πρέπει να έχει ένα πολιτική κόμμα για να πείσει:  Πρώτο Π: Πολιτική Ιδεολογία. Ένα σύνολο θέσεων, απόψεων, προτάσεων το οποίο

Real Life Economics - Send by email

Kατά τη διάρκεια μιας ένοπλης ληστείας στην πόλη Γουανγκτσού στην Κίνα, ο ληστής φώναξε στους πελάτες: - Μην κινηθείτε, τα λεφτά ανήκουν στο Κράτος! "Η ζωή σας όμως ανήκει σε σας"!!! Όλοι ξάπλωσαν κάτω ήσυχα. Αυτή η μέθοδος ονομάζεται: "MIND CHANGING CONCEPT" Ελληνιστί: "ΑΛΛΑΓΗ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟΥ ΤΡΟΠΟΥ ΣΚΕΨΗΣ" Όταν οι ληστές γύρισαν σπίτι με τα εκατομμύρια που έκλεψαν, ο μικρός αδερφός, με πτυχίο Master στα Οικονομικά, λέει στο μεγάλο αδερφό, απόφοιτο δημοτικού: - Έλα να μετρήσουμε τα χρήματα που αρπάξαμε. Ο μεγάλος αδελφός του Δημοτικού του λέει: - Είσαι βλάκας! Είναι πολλά τα χρήματα και θα κάνουμε ώρες να τα μετρήσουμε. Το βράδυ στις ειδήσεις που θα ανακοινώσουν τη ληστεία, θα πουν και το ακριβές ποσό που εκλάπη! Αυτή η συμπεριφορά ονομάζεται "EXPERIENCE" (ΕΜΠΕΙΡΙΑ) και είναι σαφέστατα χρησιμότερη στις μέρες μας από τα πτυχία Master. Όμως στην Τράπεζα, μετά τη ληστεία, ο ταμίας φωνάζει στο Διευθυντή να καλέσει την ασ

Δυστοπία

Τον τελευταίο καιρό παρακολουθώ με ζέση ένα τηλεοπτικό πρόγραμμα εξ ΗΠΑ που ονομάζεται "The Walking Dead" (βλέπε για το serial αυτό εδώ και εδώ ). Αν και το ξεκίνησα από περιέργεια, στην συνέχεια κόλλησα, κυρίως διότι με ελκύει η ιδέα της " δυστοπικής κοινωνίας". Στην εν λόγω σειρά, όσο έχει διαρκέσει, παρουσιάζεται μία κατεστραμμένη κοινωνία χωρίς προοπτική σωτηρίας όπου οι ζωντανοί απειλούνται από τους νεκραναστημένους αλλά κυρίως από τους λοιπούς ζωντανούς. Η έννοια της δυστοπίας δεν έχει εφαρμογή μόνο σε λογοτεχνικές εκφράσεις (εξάλλου το Waking Dead είναι διασκευή του ομώνυμου comic)  αλλά και σε σύγχρονες κοινωνίες. Δείτε τις δυσκολίες που περνούν οι άνθρωποι που ζουν σε εμπόλεμες ζώνες όπως της Συρίας και του Ιράκ. Κατεστραμμένα κράτη από τα οποία οι άνθρωποι αυτοί προσπαθούν να ξεφύγουν χωρίς οι περισσότεροι από αυτούς να καταφέρουν να φτάσουν στην "ουτοπία" τους, την Ευρώπη. Πάντως δυστοπικές κοινωνίες υπήρξαν και υπάρχουν από την έναρξη τ

Τα βιβλία που αφήνουμε στην μέση

0. Το ερέθισμα Έχει περάσει πολύς χρόνος από την τελευταία φορά που έγραψα ένα post στο blog μου. Δεν είναι ότι δεν είχα θέματα που με απασχολούσαν και τα οποία θα ήθελα να τα "κατεβάσω" στο "χαρτί". Απλά... δεν είχα διάθεση να το κάνω Ωστόσο μετά από μία ταινία και μία εκκαθάριση της βιβλιοθήκης μου, αποφάσισα να γράψω ένα κείμενο για τα βιβλία.... και ειδικά αυτά που παρατάμε στην μέση. Το φιλμ που μου έδωσε το κίνητρο να γράψω ξανά μετά από ένα χρόνο είναι το " T he Grand Budapest Hotel - 2014" το οποίο μου θύμισε το Μαγικό Βουνό του Τόμας Μαν. Με αυτήν την ανάμνηση όταν εκκαθάριζα την βιβλιοθήκη μου έπεσα πάνω σε αυτό το βιβλίο (δίτομο) και το ξεφύλλισα. Στον δεύτερο τόμο εντόπισα τον σελιδοδείκτη στην σελίδα που είχα σταματήσει το διάβασμα κάποια χρόνια πριν. Δίπλα στο εν λόγω βιβλίο βρισκόντουσαν άλλα δύο κλασικά έργα τα οποία επίσης είχαν μείνει ατελείωτα και μάλιστα προς το τέλος τους. Το σταμάτημα ενός βιβλίου μου έχει ξανά-συμβεί