Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Μάρτιος, 2007

Η απορρόφηση του Alternative από το Mainstream

με αφορμή τα Manolo Blahnik Είμαι από τους πρώτους αναγνώστες της free press Athens Voice και οφείλω να ομολογήσω ότι η κουλτούρα που διαπνέει την εφημερίδα ανταποκρίνεται στην δική μου. Το μεγαλύτερο μέρος της αρθρογραφίας με βρίσκει σύμφωνο. Σε ένα μεγάλο βαθμό με ικανοποιεί και το άλλο free έντυπο, η Lifo. Αν και είναι περισσότερο lifestyle έντυπο εντούτοις αρέσκομαι να την διαβάζω. Ενημερώνομαι περισσότερο από αυτά τα έντυπα, από ότι από οπουδήποτε αλλού. Περιμένω την κάθε Πέμπτη το πρωί να πάρω την κόπια που μου αντιστοιχεί και την διαβάσω μέχρι την Κυριακή. Αυτό όμως που με ανησυχεί είναι να πάψουν τα έντυπα αυτά να έχουν τον alternative χαρακτήρα τους. Να καταλήξουν σαν το Κλικ των 90's, του οποίου η γραφή ενέπνευσε και προκάλεσε, έφερε την διαφορετικότητα, για να καταλήξει να υιοθετηθεί από όλους, να αναπαραχθεί κακόγουστα και να χάσει το ιδιαίτερο κοινό που είχε, να γίνει ένα με την μάζα και οι ιδρυτές του να πλουτίσουν. Στην Athens Voice τις προάλλες διάβασα ένα άρθρο γι

Εμπειριστές και Ορθολογιστές τον 17ο αιώνα

Εισαγωγή «Από την στιγμή που αμφισβητείς, σκέπτεσαι. Και αν σκέπτεσαι θα πει πως υπάρχεις» Καρτέσιος Κατά τον 17ο αιώνα μεταβάλλονται οι σκοποί και τα ενδιαφέροντα της φιλοσοφίας και συνάδουν με την επικράτηση της νέας επιστήμης. Οι κατακτήσεις της πειραματικής μεθόδου οδήγησαν την επιστήμη στο να αποτελέσει την κύρια δύναμη για την πρόοδο της κοινωνίας. Η φιλοσοφία πλέον ακολουθεί σε δευτερεύον ρόλο και διαμορφώνεται μία νέα σχέση μεταξύ των δύο αυτών διανοητικών κόσμων. Η επιστήμη αποβάλει την εξάρτηση της από την μεταφυσική τέμνοντας τους δεσμούς της με την φιλοσοφία, συνάπτοντας νέες σχέσεις μαζί της και εξαναγκάζοντας την να την ακολουθεί μετατρεπόμενη σε «θεραπαινίδα της [1] ». Η φιλοσοφία μετασχηματίζεται πλέον σε επιστημολογία και «προσπαθεί να περιγράψει τον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί το ανθρώπινο λογικό [2] », έχοντας απολέσει τον μεταφυσικό της λόγο, χάνοντας και το δικαίωμα να καθορίζει την νομοτέλεια του φυσικού γίγνεσθαι. Στα πλαίσια αυτής της εργασίας θα παρουσιαστεί

Η Οικονομική Κρίση του 17ου αιώνα στην Ευρώπη

Εισαγωγή Για την Ευρώπη η περίοδος 1580-1640 είναι μία περίοδος γενικευμένης κρίσης η οποία συντίθεται σε μία σειρά επιμέρους κρίσεων σε οικονομικό και κοινωνικό επίπεδο. Με κύρια χαρακτηριστικά τις συνεχείς κακές σοδειές, την επανεμφάνιση επιδημιών και λιμών, την κακή οικονομική διαχείριση, την άνοδο των τιμών και την νομισματική υποτίμηση, οι κρίσεις οδηγούν σε φτώχεια μεγάλα τμήματα του λαού προκαλώντας εξεγέρσεις. Οι κρίσεις ποικίλλουν σε βαθμό και ένταση στις διάφορες χώρες καθώς και η κυκλικότητα και η συχνότητα κατά την οποία εμφανίζονται με ενδιάμεσες πρόσκαιρες σταθεροποιήσεις. Σύμφωνα με τον Cippola ο 16ος και ο 17ος αιώνας αποδίδονται με παραλλαγές του άσπρου και του μαύρου [1] . Στα πλαίσια αυτής της εργασίας θα γίνει μία προσπάθεια προσέγγισης κρίσεων και των αιτιών που τις προκάλεσαν, των χαρακτηριστικών που τις συνθέτουν και των επιπτώσεων που αυτές είχαν στις διάφορες χώρες της Ευρώπης. Η οικονομική κρίση Στην Ευρώπη μέχρι τα μέσα του 16ου αιώνα παρατηρείται σχετική ευη

Οι ίδιες και οι διαφορετικές ημέρες της ζωής μας

[...] Αν με ρωτήσεις πως είναι οι άνθρωποι εδώ, τότε θα πρέπει να σου απαντήσω: Όπως παντού! Στο ανθρώπινο γένος υπάρχει μια ομοιομορφία. Οι περισσότεροι εργάζονται το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου τους για να ζήσουν και το ελάχιστο της ελευθερίας που τους απομένει τους φοβίζει τόσο πολύ, που αναζητούν κάθε τρόπο να απαλλαγούν απ' αυτό..[...] Goethe, Τα πάθη του νεαρού Βέρθερου Είναι κάτι μέρες που είναι ίδιες με τις υπόλοιπες, απαράλλακτες δημιουργώντας ένα αίσθημα ρουτίνας. Περπατάω κάθε μέρα την ίδια διαδρομή, πηγαίνοντας στο ίδιο κτήριο, κάθομαι στο ίδιο γραφείο, έχω το ίδιο αντικείμενο, την ίδια θέα, όλα τα ίδια. Απελπισμένος και αναλογιζόμενος ότι τίποτα δεν αλλάζει στην ζωή μου καταπνίγω τα συναισθήματα, βυθίζομαι σε μία μελαγχολία, επιδιώκω την εσωστρέφεια. Είναι κάτι μέρες που προσπαθώ να είναι διαφορετικές από τις υπόλοιπες. Η Κυριακή ως ημέρα είναι διαφορετική από τις άλλες, είναι μία μέρα που θέλω να την ζω από την αρχή της μέχρι το τέλος της όλη, γεμάτη, πλούσια, ζω