Christos B blog

Οι μικρές καθημερινές απολαύσεις περιλαμβάνουν σίγουρα το να συναντάς και να διαλέγεσαι με ανθρώπους. Ειδικά δε αν αυτοί είναι λίγο περίεργοι. Η ιστορία είναι λίγο παλία αλλά έχει ένα μικρό ενδιαφέρον. Ιδού λοιπόν το στόρυ. Τετάρτη απόγευμα, Μεγάλη Τετάρτη, μαζί με το Σ. τον Β. και τον Γ. κατηφορίσαμε κατά το Μοναστηράκι να πιούμε ένα καφέ. Ο κόσμος διάβαινε τον πεζόδρομο και όντας σίγουρος για το βέλτιστο στέκι κατεύθυνα τους φίλους μου πρός τα εκεί, στην "'Ωρα την καλή". Αναρχοαυτόνομο καφέ μέσα στον ορυμαγδό των τουριστικο-μάγαζων και των λαιφ σταιλ νεο-ταβερνών μου γυάλισε το μάτι μία πρότερη φορά και αποφάσισα:-> εκεί θα πάμε για καφέ. Καθόμαστε και έρχεται το παλικάρι να παραγείλουμε. Βλέμμα απλανές, στάση σώματος κλείνουσα προς τα εμπρός, μια φιλοσοφίζουσα αλλά απλοική argo γλώσσα. Η πρώτη ατάκα κατά την παραγελία κάλιστα θα μπορούσε να μπεί σε σενάριο του Περάκη (παλιού καλού Περάκη εννοείται). "Τι θα πάρετε;" "Εναν φραπέ παρακαλώ", λέγω. ...

Η ανάλυση ενός λογοτεχνικού κειμένου με κατέτρεχε από τα μαθητικά τα χρόνια. Μου ήταν αρκετά δύσκολο όχι τόσο να κατανοήσω το νόημα ενός τμήματος ενός διηγήματος ή ενός ποιήματος, αλλά να μαντέψω ουσιαστικά αυτό που θεωρεί σωστό ο καθηγητής. Το ίδιο νιώθω και τώρα που ολοκληρώνωντας μία πανεπιστημιακή εργασία για την ανάλυση του πρώτου έργου του Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι, τους "Φτωχούς", νιώθω ότι μάλλον "τεμάχισα" αντί ανέλυσα το μυθιστόρημα αυτό προσπαθώντας να κατανοήσω το νόημα του πρωτόλειου αυτού ρεαλιστικού έργου. «Να βρεις τον άνθρωπο μέσα στον άνθρωπο» «Ο άνθρωπος είναι ένα μυστήριο. Χρειάζεται να το διαπεράσεις στο φως, κι αν αναλώσεις όλη σου την ζωή σ’ αυτό, μην πεις πως έχασες τον καιρό σου» «Δεν υπάρχει αντικείμενο τόσο παλιό που να μην μπορεί να ειπωθεί τίποτα καινούριο σχετικά με αυτό» Φιοντόρ Μιχαήλοβιτς Ντοστογιέφσκι Εισαγωγή Ο Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι ( Fyodor Dostoevsky 1821-1881) έγραψε τους Φτωχούς το 1846 και αποτέλεσε το...

Σίγουρα η Αγγλική Rock-Pop σκηνή επανήλθε δριμύτερη τα τελευταία 2 χρόνια. Συγκροτήματα όπως οι Franz Ferdinand και οι Kaizer Chiefs (περίεργη η σύμπτωση αλλά τα ονόματα των δύο αυτών συγκροτήματων σχετίζονται με την Ιστορία του Γερμανικού Εθνους), ανανέωσαν τον rock βρετανικό ήχο με επιρροές από 60's και 80's. Οι Αrctic Monkeys στα ίδια πατήματα έδωσαν έναν εξαίσιο δίσκο. Me riffs επηρεασμένα από Kinks, παραμορφώσεις από Nirvana, και στοιχεία από Oasis, Stone Roses δίνουν μία εξαιρετική δύναμη σε αυτό το album. Πληροφορίες για το album στο amazon . Πολύ καλή επιλογή για αυτούς που αρέσκονται στην Brit rock.

Η σύναξη της αγγλόφωνης Ελληνικής Rock πραγματοποιήθηκε το βράδυ της Παρασκευής 7 Απριλίου στο πολυχώρο (πρώην(?) "έντεχνο" σκυλάδικο) Κεραμεικός. Πρωταγωνιστές με σειρά εμφάνισης Film ( http://www.filmband.gr/start.html ), Closer ( http://www.soundmag.gr/closer/ ) και Raining Pleasure (λυπάμαι αλλά δεν βρήκα σχετικό ιστοχώρο). Με εισιτήριο... το εισιτήριο των 18 Ευρώ (κατά Virgin) και 20 Ευρώ (κατά Ελευθερουδάκη - γιατί άραγε είναι πιο ακριβό το εισιτήριο στο βιβλιοπωλείο της Eurovision? Ποιος τους έδωσε το δικαίωμα να λαμβάνουν μίζα για τα εισιτήρια που πωλούσαν χωρίς να ενημερώνουν το κοινό? ε?), εισήλθαμε στο "Ναό" του Κεραμεικού. Ναί, Ναί "Ναός". Και τί "Ναός". "Ναός" Ηδονής (κάτι σαν το "Σταρ" της Αγίου Κωνσταντίνου) όπου την δεκαετία του '70 βοήθησε σημαντικά στην "σεξουαλική" αφύπνιση των νεαρών Αθηναίων μέσω της προβολής των αμίμητων δημιουργημάτων του «μεγάλου» σκηνοθέτη Berto (για τους μη γνωρίζοντες τ...

Το να πας να δείς ένα blockbuster δημιουργημένο στα χολυγουντιανά στούντιο είναι μία πρόκληση. Δεν είναι μόνο η μεταφορά ενός comic στο cinema που με ανησυχούσε, δεδομένης της κατ' εκτίμησης μου αποτυχημένης μεταφοράς, πλην Burton ( http://www.imdb.com/name/nm0000318/ ), σχεδόν όλων των comics, αλλά και το τι θέλουν να πούν οι Γουατσόφσκι. Διότι καλά τα ξεκινήσανε στο Matrix 1 αλλά πατάτα η συνέχεια. Σίγουρα σε αυτό το σενάριο βάλανε πολλά. Το αλλάξανε το comic σίγουρα, του δώσανε στοιχεία από πολλές πηγές. Συμβολισμός σε όλο το μεγαλείο. Σύγχρονα και παρελθοντικά πολιτικά, κοινωνικά και πολιτιστικά στοιχεία σε ένα mixer καταιγιστικού ρυθμού, νοημάτων, εικόνων, συμβόλων. Όπως λέει και ο Η. Φραγκούλης στην κριτική του στην Athens Voice: τα μπόλιασε όλα από "1984" έως και "Fahrenheit 451", "Fight club" (διάβασε: http://www.athensvoice.gr/104/1490/7/7/7/showdoc.html ). Τα λέει όλα και καλά ο Η. Φραγκούλης στην Voice. Τα είδα και εγώ στον Microcosmo. Όμως ...