Είναι ρακένδυτος και βρώμικος. Τον συναντάω χρόνια να περιφέρεται στην Πλάκα ντυμένος χειμώνα - καλοκαίρι με άθλια ρούχα τα οποία έχουν γίνει ένα με το σώμα του.
Τον τελευταίο καιρό τον πετυχαίνω σχεδόν κάθε πρωί δίπλα σε ένα κάδο σκουπιδιών επί της οδού Απόλλωνος (ανάμεσα στις οδούς Νίκης και Βουλής) ξαπλωμένο σε μία αυτοσχέδια κατασκήνωση (ένα πεταμένο χαρτόκουτο). Τον τελευταίο καιρό τον βλέπω συνέχεια ξαπλωμένο. Φαίνεται ότι τον εγκαταλείπουν οι δυνάμεις και η ζωή του σιγά-σιγά. Ένα με τα σκουπίδια, μία ανθρώπινη απόγνωση.
Κόσμος περνάει δίπλα και ρίχνει ένα βλέμμα και συνεχίζει. Σαν ένα σκυλί, σαν ένα μπόγος από παλιόρουχα πεταμένα σε μία γωνία.
Ίσως να ενδιαφέρονται οι καταστηματάρχες που είναι δίπλα και να του δίνουν ένα πιάτο φαΐ. Για αυτό μένει εκεί κοντά. Το μόνο που του έμεινε είναι το ένστικτο της επιβίωσης και τίποτα άλλο. Ξεχασμένος σε ένα δικό του κόσμο περιμένει την λύτρωση.
Τον τελευταίο καιρό τον πετυχαίνω σχεδόν κάθε πρωί δίπλα σε ένα κάδο σκουπιδιών επί της οδού Απόλλωνος (ανάμεσα στις οδούς Νίκης και Βουλής) ξαπλωμένο σε μία αυτοσχέδια κατασκήνωση (ένα πεταμένο χαρτόκουτο). Τον τελευταίο καιρό τον βλέπω συνέχεια ξαπλωμένο. Φαίνεται ότι τον εγκαταλείπουν οι δυνάμεις και η ζωή του σιγά-σιγά. Ένα με τα σκουπίδια, μία ανθρώπινη απόγνωση.
Κόσμος περνάει δίπλα και ρίχνει ένα βλέμμα και συνεχίζει. Σαν ένα σκυλί, σαν ένα μπόγος από παλιόρουχα πεταμένα σε μία γωνία.
Ίσως να ενδιαφέρονται οι καταστηματάρχες που είναι δίπλα και να του δίνουν ένα πιάτο φαΐ. Για αυτό μένει εκεί κοντά. Το μόνο που του έμεινε είναι το ένστικτο της επιβίωσης και τίποτα άλλο. Ξεχασμένος σε ένα δικό του κόσμο περιμένει την λύτρωση.
Σχόλια