Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Πρόσκληση σε μία γιορτή με επιστήμονες (send by mail)

Προσκάλεσαν σε ένα πάρτι διάφορους διάσημους επιστήμονες και να τί απάντησαν για το αν θα έρθουν ή όχι:

Ο Αμπέρ αναρωτιόταν αν η φήμη του έχει ακόμα ρεύμα.
Ο Μπόυλ είπε ότι ήταν πολύ πιεσμένος.
Ο Δαρβίνος είπε ότι ήθελε να δει πως θα εξελιχθούν τα πράγματα.
Ο Ντεκάρτ είπε ότι θα το σκεφτόταν.
Ο Έντισον είπε ότι ήταν μία λαμπρή ιδέα.
Ο Αϊνστάιν είπε ότι είναι σχετικά εύκολο να έρθει.
Ο Χώκινς είπε ότι εξοικονομεί χρόνο για να κάνει κενό χώρο στην ατζέντα του.
Ο Χάιζενμπέργκ ήταν αβέβαιος για το αν θα έρθει.
Ο Χέρτζ είπε ότι στο μέλλον θα έρχεται πιο συχνά.
Ο Μέντελ είπε ότι θα συνδυάσει κάποια πράγματα και θα δει τι θα προκύψει.
Ο Μόρς είπε ότι θα έρθει στην στιγμή. Τελεία και παύλα.
Ο Νιούτον είπε ότι θα μας την πέσει.
Του Παβλόφ του έτρεξαν τα σάλια στην ιδέα..
Ο Πιέρ και η Μαρί Κιουρί ακτινοβολούσαν από ενθουσιασμό.
Ο Σρέντιγκερ είπε ότι έπρεπε να πάει την γάτα του στον κτηνίατρο.
Ο Βόλτα ηλεκτρίστηκε από συγκίνηση.
Ο Βατ είπε ότι θα βάλει τα δυνατά του.
Ο Αρχιμήδης είπε ότι πνίγεται και προσπαθεί να επιπλεύσει.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Η βυζαντινή κοινωνική διαστρωμάτωση

Εισαγωγή Η Βυζαντινή Αυτοκρατορία (330-1453) υπήρξε μία από τις πλέον μακραίωνες κρατικές δομές στην μέχρι τώρα ανθρώπινη καταγεγραμμένη ιστορία επιβιώνοντας χάρη στον πολιτισμό που είχε αναπτύξει. Στο μεγαλύτερο μέρος της διαδρομής του το Βυζάντιο στηρίχθηκε σε ένα συγκεντρωτικό σύστημα εξουσίας στο οποίο ο αυτοκράτορας είχε τον πλήρη έλεγχο. Ήταν ένα σύστημα πανίσχυρης πολιτικής διακυβέρνησης το οποίο μέχρι και τις αρχές του 11ου αιώνα ενεργούσε σε έναν «ενοποιημένο πολιτισμικά χώρο, με δημογραφική επάρκεια, ανεπτυγμένη οικονομία, υψηλού βαθμού κοινωνική και πολιτική οργάνωση και πολλούς εγγράμματους ανθρώπους ». Η βυζαντινή αυτοκρατορία διακρίνεται από τους ιστορικούς τους Βυζαντίου σε τρεις περιόδους: Την Πρώιμη που άρχεται το 330 με την μεταφορά της πρωτεύουσας από την Ρώμη στην Κωνσταντινούπολη από τον Αυτοκράτορα Κωνσταντίνο (324-337 ) έως και το 610 όπου με την ανάληψη της ηγεσίας από τον Ηράκλειο (610-641) επέρχεται η αναδιάρθρωση της αυτοκρατορίας. Την μέση περίοδο από το 610

Φεουδαρχία, μια μεσαιωνική νοοτροπία

Εισαγωγή Ο J. Le Goff στο κείμενο του για την «Ιστορία των νοοτροπιών» αναρωτιέται: «Η φεουδαρχία, πάλι, τι είναι; Ένα σύνολο θεσμών, ένας τρόπος παραγωγής, ένα κοινωνικό σύστημα, ένας τύπος στρατιωτικής οργάνωσης; [1] » Ο Κ. Ράπτης αναφέρει ότι «ο όρος φεουδαλισμός χρησιμοποιήθηκε μεταγενέστερα και όχι από τους Ευρωπαίους του Μεσαίωνα για να δηλώσει ένα σύστημα σχέσεων μεταξύ των ανθρώπων σε προσωπική βάση [2] ». Ο δε D. Nicholas [3] εκφράζει την άποψη ότι η φεουδαρχία δεν μπορεί να οριστεί ως «σύστημα». Αντίθετα προτιμά χρησιμοποιήσει τον όρο «φεουδαρχικές σχέσεις» ή «φεουδαρχικός δεσμός» ως πλαίσιο ρύθμισης των ανθρωπίνων σχέσεων όπου βασικό χαρακτηριστικό αποτελεί η υποτέλεια, «ο προσωπικός δεσμός ενός υποτελούς με έναν άρχοντα [4] ». Νοοτροπία τι είναι; Σύμφωνα με την λεξικογραφική ανάλυση στο κείμενο του J. Le Goff η νοοτροπία «δηλώνει το συλλογικό χρωματισμό του ψυχισμού, τον ιδιαίτερο τρόπο που νιώθει και σκέφτεται ένας λαός, μία ορισμένη ομάδα ανθρώπων [5] ». Σκοπός αυτή

Τι είναι Προσήνεια

Τα άτομα που ανήκουν σε αυτή την κατηγορία χαρακτηρίζονται κυρίως από την αγάπη και το ενδιαφέρον που δείχνουν στον συνάνθρωπο τους. Δείχνουν μεγάλη ευαισθησία απέναντι στον ανθρώπινο πόνο και πάντοτε δείχνουν μεγάλη θέληση για συνεργασία με τους γύρω τους. Εμπιστεύονται εύκολα τους άλλους ενώ πολύ σπάνια κάνουν κακή κριτική για άτομα που γνωρίζουν. Είναι άτομα που προσπαθούν και αποφεύγουν τις συγκρούσεις ενώ όταν έχουν διαφορές με άλλους προσπαθούν να βρουν μια συμβιβαστική λύση. Συνήθως Δεν τους αρέσει να μιλούν πολύ για τον εαυτό τους καθώς πιστεύουν ότι οι ίδιες τους οι πράξεις είναι αυτές που αναδεικνύουν την προσωπικότητα τους.