Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Υπερ-καταναλωτική ηλιθιότητα

Περιγράφω την σκηνή. Σε ένα πάρτι 30 something καλοζωισμένων αστών, η ασχημούλα, με το υπέροχο ψεύτικο χαμόγελο, οικοδέσποινα αποσπά τρεις από τις πλέον κολλητές τις φίλες και απομακρύνονται από το προσκήνιο όπου διαδραματίζεται το κύριο event.
Τρέχοντας χαρωπά ωσάν κορασίδες στο διάλειμμα του σχολείου πάνω στις 12ποντες tsiou-tsiou γόβες τους (... σαν να μου θυμίζουν κάτι από τις υστερικές protagon του αμερικάνικου Sx'N CTY) χώνονται στην κρεβατοκάμαρα της τσαχπίνας κυρίας, η οποία με το πονηρό ύφος «σας έχω μία έκπληξη» ανοίγει την τεραστίων διαστάσεων ντουλάπα της.. και !!!

Αυτές υστεριάζουν. Τα μάτια τους γουρλώνουν μπροστά στον υπέρτατο καταναλωτικό ορυμαγδό. Οι φωνές σπάζουν και κρύσταλλα Yula. Η απόλυτη καταναλωτική υστερία. Είναι τόσο τυχερή η φίλη τους. Μπορεί να γεμίσει την απύθμενη ντουλάπα της με ένα κάρο ρούχα, παπούτσια... και ότι άλλο μπορεί να φανταστεί το απόλυτο fashion victim.

Και τότε ακούγεται ένα ουρλιαχτό σαν να έρχεται από την παγωμένη κόλαση. Δεν είναι ο διάβολος που τον πάτησαν οι καταραμένοι στον κάλο. Είναι ο gaga σύζυγος με τους γκάγκουρους φίλους του, που σαν πιθηκάνθρωποι κράζουν στην εικόνα του ψυγείο - καταψύκτη - δωματίου – σπηλιάς? γεμάτο .... μπυρομπούκαλα....

Η χαρά του ποδοσφαιρόφιλου κάφρου (μπύρα, μπάλα, καναπές, πατατάκια και γκομενοαστεία) ... Τι τυχερός ο φίλος μας!!!! πόσα πολλά μπουκάλια μπύρας μπορεί να καταχωνιάσει εκεί μέσα...


Δεν είναι το γεγονός ότι η εκνευριστική αυτή διαφήμιση προβάλει τον υπερ- καταναλωτισμό. Είναι το γεγονός ότι η υστερία αυτών των ανθρώπων για την υπερ-κατανάλωση είναι τόσο γνώριμη στους τηλεθεατές που αρέσκονται να βλέπουν την συγκεκριμένη διαφήμιση διότι νιώθουν ότι οι πρωταγωνιστές αντανακλούν την δική τους καταναλωτική μανία. Αν μπορούσαν το ίδιο θα έκαναν.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Η βυζαντινή κοινωνική διαστρωμάτωση

Εισαγωγή Η Βυζαντινή Αυτοκρατορία (330-1453) υπήρξε μία από τις πλέον μακραίωνες κρατικές δομές στην μέχρι τώρα ανθρώπινη καταγεγραμμένη ιστορία επιβιώνοντας χάρη στον πολιτισμό που είχε αναπτύξει. Στο μεγαλύτερο μέρος της διαδρομής του το Βυζάντιο στηρίχθηκε σε ένα συγκεντρωτικό σύστημα εξουσίας στο οποίο ο αυτοκράτορας είχε τον πλήρη έλεγχο. Ήταν ένα σύστημα πανίσχυρης πολιτικής διακυβέρνησης το οποίο μέχρι και τις αρχές του 11ου αιώνα ενεργούσε σε έναν «ενοποιημένο πολιτισμικά χώρο, με δημογραφική επάρκεια, ανεπτυγμένη οικονομία, υψηλού βαθμού κοινωνική και πολιτική οργάνωση και πολλούς εγγράμματους ανθρώπους ». Η βυζαντινή αυτοκρατορία διακρίνεται από τους ιστορικούς τους Βυζαντίου σε τρεις περιόδους: Την Πρώιμη που άρχεται το 330 με την μεταφορά της πρωτεύουσας από την Ρώμη στην Κωνσταντινούπολη από τον Αυτοκράτορα Κωνσταντίνο (324-337 ) έως και το 610 όπου με την ανάληψη της ηγεσίας από τον Ηράκλειο (610-641) επέρχεται η αναδιάρθρωση της αυτοκρατορίας. Την μέση περίοδο από το 610

Φεουδαρχία, μια μεσαιωνική νοοτροπία

Εισαγωγή Ο J. Le Goff στο κείμενο του για την «Ιστορία των νοοτροπιών» αναρωτιέται: «Η φεουδαρχία, πάλι, τι είναι; Ένα σύνολο θεσμών, ένας τρόπος παραγωγής, ένα κοινωνικό σύστημα, ένας τύπος στρατιωτικής οργάνωσης; [1] » Ο Κ. Ράπτης αναφέρει ότι «ο όρος φεουδαλισμός χρησιμοποιήθηκε μεταγενέστερα και όχι από τους Ευρωπαίους του Μεσαίωνα για να δηλώσει ένα σύστημα σχέσεων μεταξύ των ανθρώπων σε προσωπική βάση [2] ». Ο δε D. Nicholas [3] εκφράζει την άποψη ότι η φεουδαρχία δεν μπορεί να οριστεί ως «σύστημα». Αντίθετα προτιμά χρησιμοποιήσει τον όρο «φεουδαρχικές σχέσεις» ή «φεουδαρχικός δεσμός» ως πλαίσιο ρύθμισης των ανθρωπίνων σχέσεων όπου βασικό χαρακτηριστικό αποτελεί η υποτέλεια, «ο προσωπικός δεσμός ενός υποτελούς με έναν άρχοντα [4] ». Νοοτροπία τι είναι; Σύμφωνα με την λεξικογραφική ανάλυση στο κείμενο του J. Le Goff η νοοτροπία «δηλώνει το συλλογικό χρωματισμό του ψυχισμού, τον ιδιαίτερο τρόπο που νιώθει και σκέφτεται ένας λαός, μία ορισμένη ομάδα ανθρώπων [5] ». Σκοπός αυτή

Τι είναι Προσήνεια

Τα άτομα που ανήκουν σε αυτή την κατηγορία χαρακτηρίζονται κυρίως από την αγάπη και το ενδιαφέρον που δείχνουν στον συνάνθρωπο τους. Δείχνουν μεγάλη ευαισθησία απέναντι στον ανθρώπινο πόνο και πάντοτε δείχνουν μεγάλη θέληση για συνεργασία με τους γύρω τους. Εμπιστεύονται εύκολα τους άλλους ενώ πολύ σπάνια κάνουν κακή κριτική για άτομα που γνωρίζουν. Είναι άτομα που προσπαθούν και αποφεύγουν τις συγκρούσεις ενώ όταν έχουν διαφορές με άλλους προσπαθούν να βρουν μια συμβιβαστική λύση. Συνήθως Δεν τους αρέσει να μιλούν πολύ για τον εαυτό τους καθώς πιστεύουν ότι οι ίδιες τους οι πράξεις είναι αυτές που αναδεικνύουν την προσωπικότητα τους.