Η χώρα μας είναι η μοναδική χώρα στην Ευρωπαϊκή Ένωση που δεν αναγνωρίζει τον πολίτη με έναν μοναδικό τρόπο. Είμαστε η μοναδική χώρα που δεν έχουμε ψηφιακή ταυτότητα και ψηφιακές υπογραφές. Είμαστε η μοναδική χώρα που ο κάθε ένας πολίτης θα πρέπει να ξέρει απέξω τουλάχιστον τρεις αριθμούς (αλφαριθμητικά στην πράξη) που τα αναγνωρίζουμε με τα υπέροχα ελληνικά αρκτικόλεξα: ΑΜΚΑ, ΑΔΤ, ΑΦΜ. Για να μην αναφέρουμε πόσα άλλα πιο εξειδικευμένα πρέπει να κατέχουμε στην διάρκεια της ζωής μας).
Στην πράξη: Είναι 9 το πρωί στην ουρά (ελληνικότατο φαινόμενο) στον ΕΦΚΑ. Μπροστά μου μία ηλικιωμένη κυρία. Για να διεκπαιρεώσει ένα αίτημα για την σύνταξη της ο υπάλληλος της ζητά τον κωδικό ασφαλιστικού ταμείου. Του δίνει ένα χαρτάκι. Της ζητάει τον αριθμό δελτίου ταυτότητας. Του δίνει την ταυτότητα. Ζητά το ΑΦΜ και το ΑΜΚΑ. Η ηλικιωμένη κυρία δεν τα διαθέτει. Δεν μπορει να εξυπηρετηθεί. Θα πρέπει να έχει στο χέρια αυτά τα χαρτάκια με τα αλφαριθμητικά για να του τα δώσει. Απογοητευμένη υποχωρεί. Θα επανέλθει, δεν μπορεί να κάνει και αλλιώς.
Βλέποντας την ψελλίζω. Ένας αριθμός μας χρειάζεται που να μας ακολουθεί από την γέννηση έως τον θάνατο. Και εφαρμογές για τους πολίτες για να κάνουν τις εργασίες τους από το σπίτι, αλλά αυτό είναι μία άλλη πονεμένη ιστορία.
Ένας αριθμός, με το που γεννιόμαστε να τον λαμβάνουμε από το μαιευτήριο. Με το που μετοικούμε στην χώρα να μας το παρέχουν. Με αυτόν θα αναγνωριζόμαστε στο σχολείο, στο πανεπιστήμιο, στον στρατό, στο ασφαλιστικό μας ταμείο, στην εφορία, στις τράπεζες, στην σύνταξη, στον θάνατο και όπου αλλού απαιτείται. Αυτός θα μας κάνει διακριτό ως φυσικό πρόσωπο μηχανογραφικά ώστε να μπορούν τα πληροφοριακά συστήματα να μας αναγνωρίζουν και να μπορούμε να διεκπεραιώσουμε τις δουλειές μας. Η ωφέλεια στην κοινωνία και στην πολιτεία μας θα είναι τεράστια.
Αλλά και στην οικονομία. Αναλογιστείτε το κόστος συντήρησης τόσων μηχανογραφικών μητρώων με διαφορετικές κωδικοποιήσεις πολιτών. Χρήματα των φορολογούμενων πολιτών για να κατασκευάζονται και να συντηρούνται τα πληροφοριακά συστήματα - σιλό των ιδιοκτητών των κωδικοποιήσεων. Εκατομμύρια θα αποταμιεύονταν για να αξιοποιηθούν σε έργα υποδομών και κοινής ωφέλειας αντί να σπαταλιούνται στην συντήρηση των μονολιθικών πληροφοριακών συστημάτων.
Πόσο μάλλον που ζούμε στην εποχή των βιομετρικών αναγνωριστικών. Το δακτυλικό αποτύπωμα, η αναγνώριση της ίριδας, η αναγνώριση του σχήματος του προσώπου αλλάζει τον τρόπο που μοναδικοποιούμε τα φυσικά πρόσωπα. Και εμείς στην χώρα μας συνεχίζουμε να αναγνωρίζουμε τον κάτοικο - πολίτη με διάφορους κωδικούς και αλφαριθμητικά.
Στοιχειώδες κ. Γουοτσον.
Σχόλια