Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Εικαστικά: Πήγα, είδα, προτείνω?

Ο κόσμος του Διονύση Φωτόπουλου
Αφιέρωμα στο σκηνογραφικό έργο του από το 1968 μέχρι σήμερα, αλλά και εικαστικά έργα από την προσωπική του συλλογή. Μέχρι 19/3

ΜΟΥΣΕΙΟ ΜΠΕΝΑΚΗ - ΚΤΙΡΙΟ ΟΔΟΥ ΠΕΙΡΑΙΩΣ Πειραιώς 138 & Ανδρονίκου, Γκάζι, 210-3453111.Τετ., Πέμ., Κυρ. 10 π.μ.-6 μ.μ. Παρ., Σάβ. 10 π.μ.-10 μ.μ.
'Αποψη: Εξαιρετικά φροντισμένη και πολυποίκιλη παρουσίαση της συλλογής του επαγγελματία σκηνογράφου. Πολύ καλή παρουσίαση της επαγγελματικής σταδιοδρομίας του μέσα από οπτικοακουστικό υλικό, μακέτες, κουστούμια. Άψογα στημένο το τμήμα της έκθεσης όπου βλέπεις σκηνές από θεατρικές παραστάσεις. Πολύ ενδιαφέροντα τα τμήματα της έκθεσης με έργα μεγάλων Ελλήνων καλλιτεχνών από την προσωπική συλλογή του κ.Φωτόπουλου. Τσαρούχης, Μυταράς, Μαυροειδής, Φασιανός, Χατζηκυρίακος - Γκίκας, Εγγονόπουλος κ.α. παρουσιάζονται ως αν να τους αφορούσε η έκθεση.
Πράγματα που δεν αντιλήφθειν: Υπερβολή στην αυτοπροσωπογραφία.
Απογοήτευση: Θα ήθελα να ζήσω τις παραστάσεις αυτές.


Η Αθήνα τον 20ό αιώνα-Οι μεγάλες αλλαγές
Η πόλη, οι άνθρωποι και τα σημαντικά γεγονότα που σημάδεψαν τη ζωή της από το 1901 έως το 2000, μέσα από φωτογραφίες, ανέκδοτα οπτικοακουστικά ντοκουμέντα και αντικείμενα από κρατικά αρχεία, μουσεία και ιδιωτικές συλλογές.

Μέχρι 25/1 ΤΕΧΝΟΠΟΛΙΣ (ΓΚΑΖΙ) Πειραιώς 100 & Περσεφόνης 1, Γκάζι, 210-3460981.Δευτ.-Παρ. 10 π.μ.-2 μ.μ. & 5-8 μ.μ. Σάβ., Κυρ. 10 π.μ.-8 μ.μ. Είσοδος ελεύθερη.

'Αποψη: Χρονικά στημένη η έκθεση αυτή παρουσιάζει την πορεία αναδιαμόρφωσης της πόλης στον 20 αιώνα. Η έκθεση παρουσίαζεται σε τρία κτήρια τα οποία και καλύπτουν 3 διαφορετικές χρονικές περιόδους. Το πλέον ενδιαφέρον κομμάτι λόγω της ιστορικής αξίας του είναι αυτό της περιόδου 1900-1950 όπου και παρουσίαζονται μέσα από μία καθαρά ιστορική σκοπιά τα κακώς (κυριώς) άλλα και τα λίγα καλά πεπραγμένα και γεγονότα που πλήγωσαν κατά κύριο λόγο την Ελλάδα.
Μειονέκτημα: Δεν γίνεται εμβάνθυνση στα πολιτικά θέματα της προαναφερθείσας περιόδου.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Τι είναι Προσήνεια

Τα άτομα που ανήκουν σε αυτή την κατηγορία χαρακτηρίζονται κυρίως από την αγάπη και το ενδιαφέρον που δείχνουν στον συνάνθρωπο τους. Δείχνουν μεγάλη ευαισθησία απέναντι στον ανθρώπινο πόνο και πάντοτε δείχνουν μεγάλη θέληση για συνεργασία με τους γύρω τους. Εμπιστεύονται εύκολα τους άλλους ενώ πολύ σπάνια κάνουν κακή κριτική για άτομα που γνωρίζουν. Είναι άτομα που προσπαθούν και αποφεύγουν τις συγκρούσεις ενώ όταν έχουν διαφορές με άλλους προσπαθούν να βρουν μια συμβιβαστική λύση. Συνήθως Δεν τους αρέσει να μιλούν πολύ για τον εαυτό τους καθώς πιστεύουν ότι οι ίδιες τους οι πράξεις είναι αυτές που αναδεικνύουν την προσωπικότητα τους.

Φεουδαρχία, μια μεσαιωνική νοοτροπία

Εισαγωγή Ο J. Le Goff στο κείμενο του για την «Ιστορία των νοοτροπιών» αναρωτιέται: «Η φεουδαρχία, πάλι, τι είναι; Ένα σύνολο θεσμών, ένας τρόπος παραγωγής, ένα κοινωνικό σύστημα, ένας τύπος στρατιωτικής οργάνωσης; [1] » Ο Κ. Ράπτης αναφέρει ότι «ο όρος φεουδαλισμός χρησιμοποιήθηκε μεταγενέστερα και όχι από τους Ευρωπαίους του Μεσαίωνα για να δηλώσει ένα σύστημα σχέσεων μεταξύ των ανθρώπων σε προσωπική βάση [2] ». Ο δε D. Nicholas [3] εκφράζει την άποψη ότι η φεουδαρχία δεν μπορεί να οριστεί ως «σύστημα». Αντίθετα προτιμά χρησιμοποιήσει τον όρο «φεουδαρχικές σχέσεις» ή «φεουδαρχικός δεσμός» ως πλαίσιο ρύθμισης των ανθρωπίνων σχέσεων όπου βασικό χαρακτηριστικό αποτελεί η υποτέλεια, «ο προσωπικός δεσμός ενός υποτελούς με έναν άρχοντα [4] ». Νοοτροπία τι είναι; Σύμφωνα με την λεξικογραφική ανάλυση στο κείμενο του J. Le Goff η νοοτροπία «δηλώνει το συλλογικό χρωματισμό του ψυχισμού, τον ιδιαίτερο τρόπο που νιώθει και σκέφτεται ένας λαός, μία ορισμένη ομάδα ανθρώπων [5] ». Σκοπός αυτή

Η σύγχρονη εποχή σύμφωνα με τους Bauman και Giddens

1. Εισαγωγή. Η νεωτερικότητα και η ύστερη νεωτερικότητα (ή κατά άλλους μετανεωτερικότητα ) αποτελούν δύο όρους στην κοινωνιολογική επιστήμη για τους οποίους καταναλώθηκε σημαντική πνευματική εργασία για τον προσδιορισμός τους. Αν θέλαμε να προσδιορίσουμε χρονικά τις δύο περιόδους θα τοποθετούσαμε την νεωτερικότητα από τον 15ο αιώνα έως και το 1945 με δομικά στοιχεία τον Διαφωτισμός, της πολιτικές επαναστάσεις, την βιομηχανική επανάσταση, την επιστημονική επανάσταση και το καπιταλιστικό σύστημα. Η ύστερη νεωτερικότητα αρχίζει από το 1945 και μετά με κύρια στοιχεία την κοινωνία της αφθονίας, την παγκοσμιοποίηση, την ανάπτυξη των μέσων μαζικής επικοινωνίας, την αλλαγή των χωρικών και χρονικών συντεταγμένων, τις συναλλαγές, την κινητικότητα του κεφαλαίου. Στο πλαίσιο της συγκεκριμένης εργασίας θα αναφερθούμε στον τρόπο με τον οποίο ερμήνευσαν οι κοινωνιολόγοι Zygmunt Bauman (κεφάλαιο 2) και Anthony Giddens τις δύο αυτές περιόδους (κεφάλαιο 3). 2. Οι θέσεις του Bauman για την νεωτε