Πολλές φορές έχω απευθύνει το συγκεκριμένο ερώτημα σε φίλους μου για το πώς νιώθουν ζώντας στην πόλη μας. Σχεδόν όλες τις φορές μετά από μικρή σκέψη απαντούν "κάτοικοι". Σωστά οι περισσότεροι αυτό είμαστε. Απλά κατοικούμε στα διαμερίσματα μας, βγαίνουμε να διασκεδάσουμε με ένα μικρό κύκλο ανθρώπων που "τους πάμε" και "μας πάνε" και αυτό είναι. Δεν ενδιαφερόμαστε για το περιβάλλον μας, για την πόλη μας, για τους ανθρώπους γύρω μας. Και αν το κάνουμε κάποια φορά είναι γιατί μας έπιασε το φιλότιμο ή γιατί λυπηθήκαμε κάποιον ή γιατί αφορά την κατοικία μας.
Στην γειτονιά που μένω πλέον εδώ και κάποιο καιρό, στον Βοτανικό, δραστηριοποιείται μία ομάδα κατοίκων προκειμένου να αποτρέψουν την πλήρη τσιμεντοποίηση της. (http://elaionas.wordpress.com/) πρώην-βιομηχανικής αυτής περιοχής. Αποφάσισα να συμμετάσχω στις δραστηριότητες τις αν και βαθιά μέσα μου πιστεύω ότι δεν θα καταφέρουν να επιτύχουν. Δυστυχώς ο λόγος του πολίτη σε αυτή την χώρα που την κυβερνούν οι εκπρόσωποι των εργολάβων και όχι οι εκπρόσωποι των πολιτών είναι μικρός.
Ας είναι όμως. Στην πολιτεία που ζούμε πιστεύω ότι είναι σημαντικότερο να γίνεις πολίτης από κάτοικος παρά να επιτύχεις το αδύνατο δηλ. να νικήσεις τους τσιμεντάδες.
Στην γειτονιά που μένω πλέον εδώ και κάποιο καιρό, στον Βοτανικό, δραστηριοποιείται μία ομάδα κατοίκων προκειμένου να αποτρέψουν την πλήρη τσιμεντοποίηση της. (http://elaionas.wordpress.com/) πρώην-βιομηχανικής αυτής περιοχής. Αποφάσισα να συμμετάσχω στις δραστηριότητες τις αν και βαθιά μέσα μου πιστεύω ότι δεν θα καταφέρουν να επιτύχουν. Δυστυχώς ο λόγος του πολίτη σε αυτή την χώρα που την κυβερνούν οι εκπρόσωποι των εργολάβων και όχι οι εκπρόσωποι των πολιτών είναι μικρός.
Ας είναι όμως. Στην πολιτεία που ζούμε πιστεύω ότι είναι σημαντικότερο να γίνεις πολίτης από κάτοικος παρά να επιτύχεις το αδύνατο δηλ. να νικήσεις τους τσιμεντάδες.
Σχόλια