Διαβάζοντας το βιβλίο του Ματθαίου Γιωσαφάτ "Μεγαλώνοντας στην Ελληνική Οικογένεια" (http://www.perizitito.gr/product.php?productid=191753&page=1) μου έκανε εντύπωση η διάκριση που έκανε σε ένα σημείο του βιβλίου ανάμεσα στις έννοιες εργασία και δουλειά. Αναφέρει ο διακεκριμένος Έλληνας ψυχολόγος ότι η εργασία προϋποθέτει την παραγωγή έργου άρα και της εξιδίκευσης και πρέπει να πληρώνεται ανάλογα. Για τον Γιωσαφάτ η εργασία είναι προϊόν. Αντίθετα αναφέρει ότι η δουλειά αποτελεί μία εξέλιξη της δουλείας και αναφέρεται σε αντικείμενα απασχόλησης που δεν απαιτούν εξειδίκευση.
Το ερώτημα που μου προκαλείται είναι το κάτωθι.
Το ερώτημα που μου προκαλείται είναι το κάτωθι.
Είναι η εργασία προϊόν και προσφέρεται με οικονομικό αντάλλαγμα στο πλαίσιο της οικονομικής διαδικασίας (προσφορά - ζήτηση) ή είναι δικαίωμα και μία κοινωνία οφείλει να παρέχει εργασία ως αγαθό.
Σύμφωνα με την φιλελεύθερη ερμηνεία η εργασία είναι ένα προϊόν που όπως και τα υπόλοιπα αγαθά υπόκειται στους νόμους της προσφοράς και της ζήτησης στο πλαίσιο μίας απορυθμισμένης αγοράς. Στο πλαίσιο της καπιταλιστικής οργάνωσης της οικονομίας προσφέρεται εν ήδη οικονομικού ανταλλάγματος. Στηρίζεται στην σχέση προσφοράς και ζήτησης και ως εκ τούτου η ανεργεία είναι μία φυσιολογική κατάσταση. O Max Weber θεωρεί την εργασία μέρος της ηθικής συμπεριφοράς του ανθρώπου και στο έργο του "Η προτεσταντική ηθική και το πνεύμα του καπιταλισμού" αναφέρει ότι: οι άνθρωποι σκοπό ζωής έχουν την εργασία. Καθείς εφ' ω ετάχθη.
Με βάση λοιπόν την φιλελεύθερη ερμηνεία, η ανεργία την σημερινή εποχή της κρίσης είναι λογική και για να επανέλθει σε ισορροπία το σύστημα θα πρέπει να απεγκλωβιστεί η αγορά από την κυβερνητική παρέμβαση, να μειωθούν οι μισθοί για να γίνει πιο ανταγωνιστική η οικονομία και εφόσον υπάρχει ανάγκη για περισσότερα αγαθά προς ζήτηση θα υπάρξει και ανάγκη για εργασία.
Σύμφωνα με την σοσιαλιστική ερμηνεία η εργασία είναι κοινωνικό δικαίωμα και ως εκ τούτου το κράτος είτε οφείλει να το παρέχει ολοκληρωτικά (η κομμουνιστική εκδοχή) ή θα πρέπει να διασφαλίζει την μείωση της ανεργίας μέσω κρατικών δράσεων όπως προγράμματα δημοσίων επενδύσεων, επιδότηση επιχειρήσεων για εργασία κα.
Με βάση την σοσιαλδημοκρατική ερμηνεία θα πρέπει να αυξηθούν τα κονδύλια για δημόσιες επενδύσεις προκειμένου το κράτος να στηρίξει μέσω μεγάλων έργων την εργασία και να μειώσει την ανεργία.
Με βάση την σοσιαλιστική ή κομμουνιστική ερμηνεία η κρατικοποίηση των πάντων θα εξασφαλίζει σίγουρους μισθούς για όλους ανεξαρτήτως της ανάγκης για παραγωγή (αργομισθία)
Υπάρχει και η τρίτη, μία ενδιάμεση άποψη που υποστηρίχθηκε από τον John Rawls. Μέσω της αρχής της διαφοράς ο Rawls υποστήριξε ότι οι ικανότεροι θα πρέπει να αμείβονται περισσότερο μόνο όταν από την εργασία τους ωφελούνται περισσότεροι.από τους πιο φτωχούς.
Στην σύγχρονη κατάσταση ο Rawls απαντά λογικά. Απευθύνεται στην κοινωνία και της ζητά σωφροσύνη. Να αμείβει αυτούς που είναι ικανοί να προσφέρουν θέσεις εργασίας στους πολλούς. Να βρούμε και να ενισχύσουμε σαν πολιτεία και πολίτες εκείνους τους τομείς της οικονομίας που θα δώσουν ελπίδα και μέλλον για την χώρα μας. Οι "φούσκες" θα πρέπει να σκάσουν σε όποιο τομέα και να βρίσκονται.
Σχόλια