Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Περιπλανώμενος σε ένα φεστιβάλ

Το φεστιβάλ του περιοδικού Βαβέλ (http://www.comicart.gr/portal/) πάντοτε ήταν για μένα ένα από τα γεγονότα τα οποία περιμένω πως και πώς κάθε χρόνο. Είναι ένα είδος ανάγκης ή καλύτερα παράδοσης να πηγαίνω και παρακολούθω τα events του.
Εν γένει πηγαίνω και στο festival με φίλους, αλλά αυτήν την φορά δεν κατάφερα να πείσω κάποιον να μου κάνει παρέα και έτσι πήγα μόνος. ΄
Περιπλανήθηκα στα κομικ των διαφόρων κομιστών Ελλήνων και ξένων. Διάβασα τα περισσότερα από αυτά, πολλές από τις ιστορίες με εξέπληξαν άλλες μου άφησαν ένα ευχάριστο και άλλες που προκάλεσαν έντονη στεναχώρια. Πολλές από τις ιστορίες των κομιστών έχουν πολλά να πουν και μιλούν πολλές φορές για την μοναξιά, την αποτυχία, την έλλειψη επικοινωνίας και εμπιστοσύνης, την ματαιοδοξία της ζωής, την αβεβαιότητα του μέλλοντος, την δυσκολία του παρόντος. Αφιέρωσα περισσότερο χρόνο σε αυτά τα εκθέματα γιατι ταίριαζαν στην τρέχουσα ψυχολογία μου.
Χμμμμ!!! Το κέφι μου το έφτιαξε μία τρελή ομάδα ακροβατών σε μία καταπληκτική περφόρμανς παρωδία μίας vampire ιστορίας. Η κολλεκτίβα αποκαλείται circo ridicule και είναι εξερετικά ενδιαφέρουσα.
Το συναυλιακό μέρος δεν με ικανοποίησε. Μπάντες σε post σχεδιασμούς (post-punk, post-rock) δεν είναι και το καλυτερο μου.
Το βιβλιοποωλείο ήταν γεμάτο από αγαπημένους συγγραφείς. Προτίμησα ένα έργο του Παλουνιουκ - "Ο επιζών"
Α!!! πήγα και cinema. Το εξαιρετικό "Thank you for smoking" είναι εκπληκτικό. Πρέπει να το δεί κάποιος.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Τι είναι Προσήνεια

Τα άτομα που ανήκουν σε αυτή την κατηγορία χαρακτηρίζονται κυρίως από την αγάπη και το ενδιαφέρον που δείχνουν στον συνάνθρωπο τους. Δείχνουν μεγάλη ευαισθησία απέναντι στον ανθρώπινο πόνο και πάντοτε δείχνουν μεγάλη θέληση για συνεργασία με τους γύρω τους. Εμπιστεύονται εύκολα τους άλλους ενώ πολύ σπάνια κάνουν κακή κριτική για άτομα που γνωρίζουν. Είναι άτομα που προσπαθούν και αποφεύγουν τις συγκρούσεις ενώ όταν έχουν διαφορές με άλλους προσπαθούν να βρουν μια συμβιβαστική λύση. Συνήθως Δεν τους αρέσει να μιλούν πολύ για τον εαυτό τους καθώς πιστεύουν ότι οι ίδιες τους οι πράξεις είναι αυτές που αναδεικνύουν την προσωπικότητα τους.

Φεουδαρχία, μια μεσαιωνική νοοτροπία

Εισαγωγή Ο J. Le Goff στο κείμενο του για την «Ιστορία των νοοτροπιών» αναρωτιέται: «Η φεουδαρχία, πάλι, τι είναι; Ένα σύνολο θεσμών, ένας τρόπος παραγωγής, ένα κοινωνικό σύστημα, ένας τύπος στρατιωτικής οργάνωσης; [1] » Ο Κ. Ράπτης αναφέρει ότι «ο όρος φεουδαλισμός χρησιμοποιήθηκε μεταγενέστερα και όχι από τους Ευρωπαίους του Μεσαίωνα για να δηλώσει ένα σύστημα σχέσεων μεταξύ των ανθρώπων σε προσωπική βάση [2] ». Ο δε D. Nicholas [3] εκφράζει την άποψη ότι η φεουδαρχία δεν μπορεί να οριστεί ως «σύστημα». Αντίθετα προτιμά χρησιμοποιήσει τον όρο «φεουδαρχικές σχέσεις» ή «φεουδαρχικός δεσμός» ως πλαίσιο ρύθμισης των ανθρωπίνων σχέσεων όπου βασικό χαρακτηριστικό αποτελεί η υποτέλεια, «ο προσωπικός δεσμός ενός υποτελούς με έναν άρχοντα [4] ». Νοοτροπία τι είναι; Σύμφωνα με την λεξικογραφική ανάλυση στο κείμενο του J. Le Goff η νοοτροπία «δηλώνει το συλλογικό χρωματισμό του ψυχισμού, τον ιδιαίτερο τρόπο που νιώθει και σκέφτεται ένας λαός, μία ορισμένη ομάδα ανθρώπων [5] ». Σκοπός αυτή

Η σύγχρονη εποχή σύμφωνα με τους Bauman και Giddens

1. Εισαγωγή. Η νεωτερικότητα και η ύστερη νεωτερικότητα (ή κατά άλλους μετανεωτερικότητα ) αποτελούν δύο όρους στην κοινωνιολογική επιστήμη για τους οποίους καταναλώθηκε σημαντική πνευματική εργασία για τον προσδιορισμός τους. Αν θέλαμε να προσδιορίσουμε χρονικά τις δύο περιόδους θα τοποθετούσαμε την νεωτερικότητα από τον 15ο αιώνα έως και το 1945 με δομικά στοιχεία τον Διαφωτισμός, της πολιτικές επαναστάσεις, την βιομηχανική επανάσταση, την επιστημονική επανάσταση και το καπιταλιστικό σύστημα. Η ύστερη νεωτερικότητα αρχίζει από το 1945 και μετά με κύρια στοιχεία την κοινωνία της αφθονίας, την παγκοσμιοποίηση, την ανάπτυξη των μέσων μαζικής επικοινωνίας, την αλλαγή των χωρικών και χρονικών συντεταγμένων, τις συναλλαγές, την κινητικότητα του κεφαλαίου. Στο πλαίσιο της συγκεκριμένης εργασίας θα αναφερθούμε στον τρόπο με τον οποίο ερμήνευσαν οι κοινωνιολόγοι Zygmunt Bauman (κεφάλαιο 2) και Anthony Giddens τις δύο αυτές περιόδους (κεφάλαιο 3). 2. Οι θέσεις του Bauman για την νεωτε