Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Η ανθρωπογεωγραφία μίας κυβέρνησης.. και μία πιθανή εξέλιξη

Έχουμε νέα κυβέρνηση. Δηλαδή έχουμε τον τέταρτο ανασχηματισμό της σοσιαλιστικής κυβέρνησης που εκλέχθηκε το 2009. Το ενδιαφέρον σε αυτήν την κυβέρνηση είναι βέβαια ότι συμμετέχουν ελαφρώς και άλλα δύο κόμματα του κοινοβουλίου, η Νέα Δημοκρατία (που θα εξακολουθεί να είναι αξιωματική αντιπολίτευση στην κυβέρνηση στην οποία συμμετέχει!!!) και το ΛΑΟΣ.
Στο σημερινό post έχω να παρουσιάσω δύο οπτικές.
1) Η πολιτική ανθρωπογεωγραφία της παρούσας κυβέρνησης:
Το ομολογώ. Εντυπωσιάζομαι από την ιδεολογική πολυφωνία της συγκεκριμένης κυβέρνησης. Από αναθεωρητές πρώην κομμουνιστές όπως μέχρι ιδεολογικά απόκοτα της 4ης Αυγούστου (ξέρεις ποιος). Από άχρωμους, άλαλους και άοσμους σοσιαλιστές όπως η κ. Γεννηματά, μέχρι "μυαλοπώληδες" όπως ο κ.Γεωργιάδης. Σε κάθε περίπτωση δεν θα πλήξουμε.
Έχουμε και λέμε:
  • Πρώην κομμουνιστές και νυν σοσιαλιστές (πχ. οι κ. Λοβέρδος και κ. Πάγκαλος). Τους κατατρέχουν τα χρόνια στην ΚΝΕ και το αναφέρουν συχνά, αν και αντιμάχονται πιο σφοδρά από τους άλλους σοσιαλιστές το ΚΚΕ.
  • Παλαιόθεν σοσιαλιστές όπως οι κ. Οικονόμου, κ. Παπαϊωάννου κλπ. προερχόμενοι από το "Ανδρεικό ΠΑΣΟΚ". Αποκαλούμενοι και "κοινωνιστές" (?!!!?)
  • Σοσιαλδημοκράτες ή νεοπαπανδρεικοί (οι του Γιώργου), με επαφές με τα βορειοευρωπαϊκά σοσιαλδημοκρατικά κόμματα (πχ. κα.Ξενογιανακκοπούλου)
  • Αμερικανοτραφείς Democrats (κ. Γερουλάνος)
  • Σοσιαλ-φιλελεύθεροι (κα. Διαμαντοπούλου, κ. Ραγκούσης, κ. Χρυσοχοίδης κ.α)
  • Φιλελεύθεροι (κ. Δήμας, κ. Αβραμόπουλος)
  • Λαική Δεξιά (δεν έχει προσφέρει στελέχη, μόνο υποστήριξη) και ομογάλακτοι (κ. Γεωργιάδης, κ. Βορίδης κλπ)
  • Τεχνοκράτες (κ. Παπαδήμος, κ. Τζωρτζάκης, κ. Γιαννίτσης)
Όλοι οι παραπάνω θα πρέπει να συνεννοηθούν για ένα τρίμηνο τουλάχιστον. (αν και έχω ενστάσεις που θα αποτελούν το δεύτερο μέρος του Post).
Ότι πρέπει συνεδρίαση ομαδικής ψυχοθεραπείας και στον ρόλο του Irvin Yalom, ο κ. Παπαδήμος.
2) Ένα τραβηγμένο σενάριο για την εξέλιξη της παρούσας κυβέρνησης.
Ας πούμε μία αλήθεια. Το ΠΑΣΟΚ δεν το συμφέρει να πάει σε εκλογές τον Φλεβάρη. Βρίσκεται σε δυσμενή θέση και θα υποστεί ευρεία εκλογική ήττα. Έχει μεγάλη μετατόπιση ψήφων προς τα αριστερά και κυρίως σε κόμματα τα οποία είναι σφόδρα ενάντια στην μνημονιακή πολιτική που έχει εφαρμοστεί (ΚΚΕ και ΣΥΡΙΖΑ). Άρα δεν επιθυμούν να "αυτοκτονήσουν" πολιτικά.
Τι θα έκανε ως κόμμα; Λοιπόν το σενάριο έχει ως εξής:
Το ΠΑΣΟΚ στηρίζει κοινοβουλευτικά την παρούσα κυβέρνηση. Φροντίζουν οι δύο πολιτικοί αρχηγοί του (κ. Παπανδρέου και κ. Βενιζέλος) να ξεκαθαρίσουν την αρχηγία με συνάντηση/ συμβούλιο/συνέδριο/οτιδήποτε (που μπορεί να προκύψει και έκπληξη).
Αν το επόμενο κρίσιμο τρίμηνο διακυβέρνησης στο οποίο θα πραγματοποιηθούν όλες οι αλλαγές κυλίσει σχετικά ήρεμα (σε κοινωνία και κοινοβούλιο) τότε το ΠΑΣΟΚ θα θελήσει να παρατείνει την διακυβέρνηση. Έτσι και αλλιώς έχει τα 38 από τα 48 στελέχη της κυβέρνησης. Έτσι όταν ο κ. Σαμαράς θα θέσει το θέμα των εκλογών, το ΠΑΣΟΚ αναμένω να του πει ότι τα πράγματα πάνε μάλλον καλά και ότι θα ήταν πρέπον να αφεθεί αυτή η κυβέρνηση να συνεχίσει το έργο της. Ο κ. Σαμαράς θα τραβήξει τα στελέχη του από την κυβέρνηση (ίσως και ο κ. Καρατζαφέρης του ΛΑΟΣ), θα γίνει ένας νέος σοσιαλιστικός ανασχηματισμός (ο πέμπτος), θα πάρει ψήφο εμπιστοσύνης από του 153 σοσιαλιστές (και ίσως και κάποιον παραπάνω) βουλευτές και θα πορευτούμε σε ένα σοσιαλιστικό 2012. Πως σας φαίνεται; Υπερβολικό; Ίσως.

Θα επιχειρηματολογήσω όμως. Παραδοσιακά η ύπαρξη ενός σοσιαλιστικού κέντρου αποτελούσε το ανάχωμα στην άνοδο των αριστερών (κομμουνιστικών ή μη) κομμάτων. Αυτό είναι γνωστό από την περίοδο 1956-1961, όταν η ανυπαρξία ενός σοσιαλιστικού κόμματος σήμανε την ισχυροποίηση της ΕΔΑ και την ανάδειξη της ως αξιωματική αντιπολίτευση. Τότε οι "Μεγάλες Δυνάμεις" θεώρησαν αναγκαίο, ότι για να ανακοπεί η ΕΔΑ, έπρεπε να δημιουργηθεί ένα κεντρώο κόμμα ως ανάχωμα. Και ιδού η Ένωση Κέντρου του Γεωργίου Παπανδρέου. (Για σχετικές πληροφορίες κάποιος μπορεί να διαβάσει το "Ο βιασμός της Ελληνικής Δημοκρατίας, Ο αμερικανικός παράγων, 1947-1967", Βιβλιοπωλείο της Εστίας, 1997, του δημοσιογράφου και πρώην ανταποκριτή της Αυγής στις ΗΠΑ κ. Αλέξη Παπαχελά).

Κατά συνέπεια αν οι επόμενες εκλογές γίνουν άμεσα, το ΠΑΣΟΚ θα υποστεί πιθανόν συντριπτική ήττα. Σε μία τέτοια περίπτωση η άνοδος των αριστερών κομμάτων και η ανυπαρξία ενός σοσιαλιστικού κέντρου - αναχώματος θα προκαλούσε αναστάτωση στην πολιτική ανθρωπογεωγραφία, κάτι που δεν θα το ήθελαν αυτή τη στιγμή οι "Μεγάλες Δυνάμεις".

Άρα το παραπάνω σενάριο το θεωρώ πιθανό.

Σχόλια

Ο χρήστης Ανώνυμος είπε…
Να προσθέσω δύο λόγια: Ετσι φαντάζομαι κι εγώ, ότι λειτουργούν τα κόμματα. Μαφιόζικοι χειρισμοί. Τρέμουν τα γκάλοπ, άλλως σείει την πένα της απειλητικά η Στάη ή Τρέμη. Σού εχει περάσει απο το νού, ότι η λύση Πετσάλνικου ήταν ενα ψέμα, ενα κομμάτι κρέας, στα κανάλια που αλυχτούσαν? Το τι ακούσαμε αυτές τις μέρες....Τι είναι αλήθεια, τι ψέμα? Αύριο η real διαφημίζει όχι και τόσο ευχάριστο ποσοστό, για τη ΝΔ. "Εκλογές, ποιός είπε για εκλογές" ακούω κιόλας να αναρωτιέται ο θείος Σαμ, σε κανα δίμηνο.Εν τω μεταξύ, οι άλλοι θα εχουν προλάβει να μοιράσουν τα ιμάτια του ΓΑΠ. Με Χειροκροτήματα,έγινε ήδη δεκτός χθές στην Ιπποκράτους...Εφεδρεία που του χρειάζεται. Σουρεάλ...Ενας Μπέκετ,ένας Apollinaire, ενας Breton, δεν υπάρχει? Μα που χάθηκαν όλοι?
Σωτήρης ο γράφων, σε διάλειμμα απο συνάντηση με ...Le Goff.

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Τι είναι Προσήνεια

Τα άτομα που ανήκουν σε αυτή την κατηγορία χαρακτηρίζονται κυρίως από την αγάπη και το ενδιαφέρον που δείχνουν στον συνάνθρωπο τους. Δείχνουν μεγάλη ευαισθησία απέναντι στον ανθρώπινο πόνο και πάντοτε δείχνουν μεγάλη θέληση για συνεργασία με τους γύρω τους. Εμπιστεύονται εύκολα τους άλλους ενώ πολύ σπάνια κάνουν κακή κριτική για άτομα που γνωρίζουν. Είναι άτομα που προσπαθούν και αποφεύγουν τις συγκρούσεις ενώ όταν έχουν διαφορές με άλλους προσπαθούν να βρουν μια συμβιβαστική λύση. Συνήθως Δεν τους αρέσει να μιλούν πολύ για τον εαυτό τους καθώς πιστεύουν ότι οι ίδιες τους οι πράξεις είναι αυτές που αναδεικνύουν την προσωπικότητα τους.

Φεουδαρχία, μια μεσαιωνική νοοτροπία

Εισαγωγή Ο J. Le Goff στο κείμενο του για την «Ιστορία των νοοτροπιών» αναρωτιέται: «Η φεουδαρχία, πάλι, τι είναι; Ένα σύνολο θεσμών, ένας τρόπος παραγωγής, ένα κοινωνικό σύστημα, ένας τύπος στρατιωτικής οργάνωσης; [1] » Ο Κ. Ράπτης αναφέρει ότι «ο όρος φεουδαλισμός χρησιμοποιήθηκε μεταγενέστερα και όχι από τους Ευρωπαίους του Μεσαίωνα για να δηλώσει ένα σύστημα σχέσεων μεταξύ των ανθρώπων σε προσωπική βάση [2] ». Ο δε D. Nicholas [3] εκφράζει την άποψη ότι η φεουδαρχία δεν μπορεί να οριστεί ως «σύστημα». Αντίθετα προτιμά χρησιμοποιήσει τον όρο «φεουδαρχικές σχέσεις» ή «φεουδαρχικός δεσμός» ως πλαίσιο ρύθμισης των ανθρωπίνων σχέσεων όπου βασικό χαρακτηριστικό αποτελεί η υποτέλεια, «ο προσωπικός δεσμός ενός υποτελούς με έναν άρχοντα [4] ». Νοοτροπία τι είναι; Σύμφωνα με την λεξικογραφική ανάλυση στο κείμενο του J. Le Goff η νοοτροπία «δηλώνει το συλλογικό χρωματισμό του ψυχισμού, τον ιδιαίτερο τρόπο που νιώθει και σκέφτεται ένας λαός, μία ορισμένη ομάδα ανθρώπων [5] ». Σκοπός αυτή

Η σύγχρονη εποχή σύμφωνα με τους Bauman και Giddens

1. Εισαγωγή. Η νεωτερικότητα και η ύστερη νεωτερικότητα (ή κατά άλλους μετανεωτερικότητα ) αποτελούν δύο όρους στην κοινωνιολογική επιστήμη για τους οποίους καταναλώθηκε σημαντική πνευματική εργασία για τον προσδιορισμός τους. Αν θέλαμε να προσδιορίσουμε χρονικά τις δύο περιόδους θα τοποθετούσαμε την νεωτερικότητα από τον 15ο αιώνα έως και το 1945 με δομικά στοιχεία τον Διαφωτισμός, της πολιτικές επαναστάσεις, την βιομηχανική επανάσταση, την επιστημονική επανάσταση και το καπιταλιστικό σύστημα. Η ύστερη νεωτερικότητα αρχίζει από το 1945 και μετά με κύρια στοιχεία την κοινωνία της αφθονίας, την παγκοσμιοποίηση, την ανάπτυξη των μέσων μαζικής επικοινωνίας, την αλλαγή των χωρικών και χρονικών συντεταγμένων, τις συναλλαγές, την κινητικότητα του κεφαλαίου. Στο πλαίσιο της συγκεκριμένης εργασίας θα αναφερθούμε στον τρόπο με τον οποίο ερμήνευσαν οι κοινωνιολόγοι Zygmunt Bauman (κεφάλαιο 2) και Anthony Giddens τις δύο αυτές περιόδους (κεφάλαιο 3). 2. Οι θέσεις του Bauman για την νεωτε