Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Ποιος φταίει για την κρίση?

Στην καντιανή λογική μου κάθε πρόβλημα έχει και μία αιτία. Για το πρόβλημα της οικονομικής κρίσης έχω ακούσει εκατοντάδες αιτίες και σίγουρα καμία λύση. Αποφάσισα στο συγκεκριμένο post να σταχυολογίσω τους "φταίχτες" της σημερινής κρίσης στην Ελλάδα όπως αυτοί αποτυπώνονται στις διάφορες "απόψεις" στον έντυπο και ηλεκτρονικό τύπο, χωρίς να τις συμμερίζομαι. Την άποψη μου την εκφράζω στο τέλος του post. Να σημειώσω ότι έχουν αναφερθεί τόσες πολλές αιτίες που είναι σχεδόν αδύνατο να τις καταγράψω όλες. Όσες θυμηθώ λοιπόν.

Ξεκινάμε:
-Φταίει η κακοδιαχείριση και η κατασπατάληση του δημοσίου χρήματος.
-Φταίει το πελατοκεντρικό σύστημα των ημετέρων που εκμεταλλευόταν τους πόρους τους κράτους προς ίδιον όφελος.
-Φταίνε οι δημόσιοι υπάλληλοι, αποτέλεσμα του πελατοκεντρικού συστήματος και των πολιτικών συνδιαλλαγών (θέση έναντι ψήφου) που είναι αντιπαραγωγικοί και αμείβονται πλέον την παραγωγικότητας τους.
-Φταίνε οι φοροφυγάδες και οι φοροκλέφτες.
-Φταίει η στατιστική υπηρεσία που μαγείρευε τα δεδομένα.
-Φταίνε οι συνδικαλιστές που διεκδικούν και όταν δεν τους αποδίδονται στρέφονται εναντίον των πολιτών κατεβάζοντας διακόπτες, αναστέλλουν συγκοινωνίες κλπ.
-Φταίει το ΕΣΠΑ που καθυστερεί.
-Φταίει το κακό εκπαιδευτικό σύστημα.
-Φταίει το ΠΑΣΟΚ της διετίας (για αδυναμία) , το ΠΑΣΟΚ του Σημίτη (για διαφθορά) και το ΠΑΣΟΚ του Α. Παπανδρέου (για λαικισμό και σπατάλη)
-Φταίει η ΝΔ του Καραμανλή (για αδιαφοριά και χαλαρότητα), και η ΝΔ του Μητσοτάκη (για τον Μητσοτάκη?) και η ΝΔ του Σαμαρά (για κολωτούμπες)
-Φταίει ο Γ. Παπανδρέου (για το δημοψήφισμα, τα ψέμματα, το μνημόνιο κλπ)
-Φταίνε και οι 300 βουλευτές επειδή υπάρχουν (και πολλοί από αυτούς επειδή ψηφίζουν)
-Φταίει ο ΣΥΡΙΖΑ επειδή δίνει ανοχή στους μπαχαλάκηδες που καταστρέφουν το εμπορικό κέντρο και επειδή πάντα κατηγορεί χωρίς να προτείνει.
-Φταίει το ΚΚΕ με το ΠΑΜΕ επειδή κάνουν πορείες στο κέντρο και εμποδίζουν την εμπορική δραστηριότητα.
-Φταίνε οι αναρχικοί επειδή τα σπάνε και καταστρέφουν την δημόσια και ιδιωτική περιουσία.
-Φταίνε οι ταξιτζήδες επειδή δεν θέλουν να απελευθερωθεί το επάγγελμα τους.
-Φταίνε οι φαρμακοβιομήχανοι επειδή τιμολογούσαν ακριβά τα φάρμακα και ζημίωναν το Δημόσιο. (δηλ. στο Δημόσιο ήταν ζώα και δεν καταλάβαιναν)
-Φταίνε οι φαρμακοποιοί επειδή πουλούσαν ακριβά το βρεφικό γάλα.
-Φταίνε οι μεταφορείς επειδή αυξάνουν το κόστος των προϊόντων λόγω των μεταφορικών.
-Φταίει η νεο-φιλελεύθερη Ευρώπη που θέλει να επιβάλει τις πρακτικές της στην σοσιαλιστική Ελλάδα.
-Φταίει η Moodys. η Fitch και η Standard and Poors που έχουν γίνει οι μικροί θεοί της οικονομίας και όλοι κρέμονται από τις βαθμολογίες τους.
-Φταίνε το ΔΝΤ, η Παγκόσμια Τράπεζα, ο ΟOΣΑ (βλέπε σχετική έκθεση) που έχουν κάνει τις κοινωνίες αριθμούς και τους πολίτες κατά κεφαλήν εισόδημα.
-Φταίει η ΕΚΤ που δεν τυπώνει χρήμα και ευρωομόλογα για να σώσει την κατάσταση.
-Φταίει η Μέρκελ και οι Γερμανοί που δεν μας συμπαθούν, μας θεωρούν τεμπέληδες και απατεώνες και μας καταπιέζουν, ενώ δεν μας πληρώνουν το "κατοχικό δάνειο".
-Φταίει ο Σαρκοζί και οι Γάλλοι που έπαψαν να είναι φιλέλληνες και δεν πιέζουν την Μέρκελ.
-Φταίει ο Κάμερον που δεν θέλει να βάλουν χέρι οι Ευρωπαίοι στο City.
-Φταίει ο Παπαδήμος που μας έβαλε στην ΟΝΕ και που είναι μέλος της Τριμερούς.
-Φταίνε οι δημοσιογράφοι - φερέφωνα που κινδυνολογούν και προκαλούν πανικό στους πολίτες.
-Φταίνε οι καταπατητές της δημόσιας γης που την εκμεταλλεύονται προς ίδιον όφελος ζημιώνοντας το δημόσιο.
-Φταίει ο Παπακωνσταντίνου διότι όντας άσχετος και υποχωρητικός κατάφερε εν καιρό κρίσης να δίνει λεφτά μέσω της εφορίας αντί να συλλέγει.
-Φταίει ο Βενιζέλος που ενώ είχε βγάλει ένα κάρο νόμους για να φοροδιαφεύγουν διάφορες ΠΑΕ, τώρα έρχεται να πάρει τα σπασμένα από τους μισθωτούς.
-Φταίνε όλοι οι υπουργοί οικονομικών τα τελευταία 30 χρόνια (με ελάχιστες εξαιρέσεις) που δεν ενδιαφέρθηκαν να συμμαζέψουν την οικονομία.
-Φταίει η ΔΕΗ που είναι δημόσια αλλά τόσα χρόνια ως εταιρεία δεν είχε προχωρήσει στην υλοποίηση επενδύσεων για απεξάρτηση από το πανάκριβο πετρέλαιο.
-Φταίνε οι κερδοσκόποι που παίζουν στοιχήματα στις πλάτες των λαών.
-Φταίνε οι Τραπεζίτες που δεν ανοίγουν τις κάνουλες να χυθεί ζεστό χρήμα στην αγορά αλλά έδιναν ανεξέλεγκτα δάνεια.
-Φταίνε οι επενδυτές διότι ... επενδύουν.
-Φταίνε οι επιχειρηματίες που πήγαν τις επιχειρήσεις τους σε τριτοκοσμικές χώρες και τα λεφτά τους σε φορολογικούς παραδείσους.
Φταίνε και άλλοι πολλοί.....
ΑΛΛΑ κατά κύριο λόγο Φταίνε οι αγορές!
ΧΜ!!! Αρχικά δείτε το σχετικό video.


Τι ακούμε συνέχεια;
Οι αγορές αντιδρούν, οι αγορές δεν επιθυμούν, οι αγορές αποδέχονται, οι αγορές προκαταλαμβάνουν κλπ.

Οι αγορές δεν έχουν όνομα και έχουν πάντα δίκιο στο σύγχρονο καπιταλιστικό σύστημα. Τις αγορές τις αποτελούν οι επενδυτές, τα επιτόκια, τα προϊόντα, τα παράγωγα, τα λεφτά και πάντα επιτίθενται κερδοσκοπικά. Δεν ενδιαφέρονται για τους ανθρώπους, τις κοινωνίες, τα κράτη. Επιτίθενται στα έσοδα, τους προϋπολογισμούς, στις αποταμιεύσεις, στις κοινωνικές παροχές, στις συντάξεις, στις ζωές.
Και οι αγορές έχουν πάντα δίκιο, τα κράτη πάντα άδικο. Οι αγορές μιλάνε με αριθμούς (χρέη, ελλείμματα, κέρδη, επιτόκια, απώλειες, spread). Τα κράτη μιλάνε με αριθμούς (φόροι, άνεργοι, άστεγοι, αυτοκτονίες). Η διαφορά βέβαια είναι πάντα στο περιεχόμενο των αριθμών.

Ποιος φταίει λοιπόν;
Πιστεύω ότι αν έπρεπε να αποδοθεί η ευθύνη κάπου για την κρίση θα έπρεπε να μοιραστεί ισότιμα ανάμεσα στους κοινωνικούς εταίρους (επιχειρήσεις, κυβέρνηση, εργαζόμενοι) και τις αγορές.

50% ευθύνη στις αγορές διότι στο ανάλγητο καπιταλιστικό σύστημα μετράνε πάντα τα χρήματα και όχι ο άνθρωπος.

50% ευθύνη στους κοινωνικούς εταίρους που ο κάθε ένας κοιτά την πάρτη του. Που ποτέ δεν κάθισαν σε ένα τραπέζι να ξαναγράψουν ένα νέο κοινωνικό συμβόλαιο στο οποίο να διαμορφώσουν μία νέα κοινωνία πολιτών. Διότι την κοινωνία που ζει κάποιος την διαμορφώνει με τους συμπολίτες του.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Τι είναι Προσήνεια

Τα άτομα που ανήκουν σε αυτή την κατηγορία χαρακτηρίζονται κυρίως από την αγάπη και το ενδιαφέρον που δείχνουν στον συνάνθρωπο τους. Δείχνουν μεγάλη ευαισθησία απέναντι στον ανθρώπινο πόνο και πάντοτε δείχνουν μεγάλη θέληση για συνεργασία με τους γύρω τους. Εμπιστεύονται εύκολα τους άλλους ενώ πολύ σπάνια κάνουν κακή κριτική για άτομα που γνωρίζουν. Είναι άτομα που προσπαθούν και αποφεύγουν τις συγκρούσεις ενώ όταν έχουν διαφορές με άλλους προσπαθούν να βρουν μια συμβιβαστική λύση. Συνήθως Δεν τους αρέσει να μιλούν πολύ για τον εαυτό τους καθώς πιστεύουν ότι οι ίδιες τους οι πράξεις είναι αυτές που αναδεικνύουν την προσωπικότητα τους.

Φεουδαρχία, μια μεσαιωνική νοοτροπία

Εισαγωγή Ο J. Le Goff στο κείμενο του για την «Ιστορία των νοοτροπιών» αναρωτιέται: «Η φεουδαρχία, πάλι, τι είναι; Ένα σύνολο θεσμών, ένας τρόπος παραγωγής, ένα κοινωνικό σύστημα, ένας τύπος στρατιωτικής οργάνωσης; [1] » Ο Κ. Ράπτης αναφέρει ότι «ο όρος φεουδαλισμός χρησιμοποιήθηκε μεταγενέστερα και όχι από τους Ευρωπαίους του Μεσαίωνα για να δηλώσει ένα σύστημα σχέσεων μεταξύ των ανθρώπων σε προσωπική βάση [2] ». Ο δε D. Nicholas [3] εκφράζει την άποψη ότι η φεουδαρχία δεν μπορεί να οριστεί ως «σύστημα». Αντίθετα προτιμά χρησιμοποιήσει τον όρο «φεουδαρχικές σχέσεις» ή «φεουδαρχικός δεσμός» ως πλαίσιο ρύθμισης των ανθρωπίνων σχέσεων όπου βασικό χαρακτηριστικό αποτελεί η υποτέλεια, «ο προσωπικός δεσμός ενός υποτελούς με έναν άρχοντα [4] ». Νοοτροπία τι είναι; Σύμφωνα με την λεξικογραφική ανάλυση στο κείμενο του J. Le Goff η νοοτροπία «δηλώνει το συλλογικό χρωματισμό του ψυχισμού, τον ιδιαίτερο τρόπο που νιώθει και σκέφτεται ένας λαός, μία ορισμένη ομάδα ανθρώπων [5] ». Σκοπός αυτή

Η σύγχρονη εποχή σύμφωνα με τους Bauman και Giddens

1. Εισαγωγή. Η νεωτερικότητα και η ύστερη νεωτερικότητα (ή κατά άλλους μετανεωτερικότητα ) αποτελούν δύο όρους στην κοινωνιολογική επιστήμη για τους οποίους καταναλώθηκε σημαντική πνευματική εργασία για τον προσδιορισμός τους. Αν θέλαμε να προσδιορίσουμε χρονικά τις δύο περιόδους θα τοποθετούσαμε την νεωτερικότητα από τον 15ο αιώνα έως και το 1945 με δομικά στοιχεία τον Διαφωτισμός, της πολιτικές επαναστάσεις, την βιομηχανική επανάσταση, την επιστημονική επανάσταση και το καπιταλιστικό σύστημα. Η ύστερη νεωτερικότητα αρχίζει από το 1945 και μετά με κύρια στοιχεία την κοινωνία της αφθονίας, την παγκοσμιοποίηση, την ανάπτυξη των μέσων μαζικής επικοινωνίας, την αλλαγή των χωρικών και χρονικών συντεταγμένων, τις συναλλαγές, την κινητικότητα του κεφαλαίου. Στο πλαίσιο της συγκεκριμένης εργασίας θα αναφερθούμε στον τρόπο με τον οποίο ερμήνευσαν οι κοινωνιολόγοι Zygmunt Bauman (κεφάλαιο 2) και Anthony Giddens τις δύο αυτές περιόδους (κεφάλαιο 3). 2. Οι θέσεις του Bauman για την νεωτε