Αν ήμουν δήμαρχος

Αν ήμουν δήμαρχος:

Θα εκμεταλλευόμουν άδεια δημόσια κτήρια ή/και στρατόπεδα, θα τα αναδιαμόρφωνα και θα στέγαζα με οργανωμένο τρόπο τους άστεγους της πόλης παρέχοντας κάποιες ελάχιστες βασικές υποδομές (καθαρό νερό, ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, θέρμανση).

Θα "καθάριζα" τα δημόσια σημεία (μουσεία, πανεπιστήμιο) της πόλης από τα ναρκωτικά. Η κατάσταση με τους ναρκομανείς που παίρνουν την δόση τους στα σκαλιά του πανεπιστημίου είναι πραγματικά πρωτοφανής. Οι ναρκομανείς θα πρέπει να εντάσσονται σε προγράμματα απεξάρτησης και ιατροφαρμακευτική περίθαλψης έστω και χωρίς την θέληση τους (το ξέρω πως εναντιώνεται στις αρχές της ελευθερίας, αλλά πραγματικά αυτό το χάλι δεν αντέχεται).

Θα φρόντιζα για την διαχείριση της μετανάστευσης με την διαμόρφωση μεταναστευτικών κέντρων, την καταγραφή των μεταναστών και την διαδικασία απέλασης εφόσον δεν υπάρχει δυνατότητα εργασίας.

Θα προχωρούσα σε αναγκαστική αποκατάσταση όπου είναι δυνατόν των παλαιών και όμορφων πολυκατοικιών του κέντρου. Δεν είναι δυνατόν κομψοτεχνήματα να καταρρέουν.

Θα φρόντιζα για την αποκατάσταση όπου είναι δυνατόν των νεοκλασικών κτηρίων.

Θα γκρέμιζα πολυκατοικίες ακατοίκητες ή σαθρές. Πρέπει να αρχίζουμε να γκρεμίζουμε τα εκτρώματα της δεκαετίας του 60 και 70. Πέρα από την κακογουστιά είναι και φθηνές κατασκευές με άθλιες διαρρυθμίσεις. Άσε που θα μας έρθουν στο κεφάλι. Θα μου πείτε τι θα γίνει με τους ιδιοκτήτες. Να βρεθούν λύσεις με απαλλοτριώσεις προς χάρη του δημοσίου συμφέροντος.

Θα επικοινωνούσα με πολίτες με ιδέες για την υλοποίηση παρεμβάσεων άμεσα (βλέπε το Πρότυπη γειτονιά)

Θα έδινα κίνητρα επιχειρηματικής δραστηριοποίησης στο κέντρο μέσω μειωμένων δημοτικών τελών και διαφήμισης στα δημοτικά ΜΜΕ.

Θα ενεργοποιούσα την δημοτική αστυνόμευση. Δεν καταλαβαίνω ποια είναι η δουλειά τους. Νομίζω ότι είναι πολύ αραχτοί (ως πολιτικά βύσματα) και τους πληρώνουμε τσάμπα.

Θα μείωνα τον αριθμό των περιστεριών. (Τραγικό αλλά μας έχουν αλλάξει τα φώτα!!!)

Θα έφτιαχνα πάρκα σε κάθε γειτονιά γκρεμίζοντας άθλια κτήρια.

Θα έκλεινα το άθλιο παζάρι της Έρμου. (Πραγματικό χάλι κάθε Κυριακή. Δεν το βλέπει κανένας?)

Θα ποινικοποιούσα τα graffity. Δείτε το χάλι της Πλάκας με τα άθλια μουτζουρώματα σε νεο-κλασσικά κτήρια.

Θα πεζοδρομούσα ένα μεγάλο κομμάτι του κέντρου και θα διαμόρφωνα ποδηλατόδρομους.

Θα προχωρούσα στο κλείσιμο των πορνείων. Εικόνα αθλιότητας. Τουλάχιστον να όριζα μία "κόκκινη ζώνη" όπως στο Amsterdahm. Να έχω έσοδα.

Θα έβαζα διόδια για το κέντρο της πόλης. Δεν μπορεί να μπαίνει ο κάθε ένας στο κέντρο για το παραμικρό.

Θα διαμόρφωνα μία θεατρική περιοχή με κίνητρα.

Θα ενεργοποιούσα τις διάφορες ΜΚΟ με δράσεις για την πόλη.

Θα εκμεταλλευόμουν κενές περιοχές της πόλης για την δημιουργία πάρκων (βλέπε Ελαιώνας) και χώρων στάθμευσης .

Θα ενοικίαζα ή θα πωλούσα δημόσια κτήρια και χώρους που είναι αδύνατον να τους εκμεταλλευτώ

Θα συνέδεα όλες τις ιστορικές περιοχές της πόλης μέσω πεζοδρόμων διαμορφώνοντας ένα ιστορικό και τουριστικό πλαίσιο.

Θα διαμόρφωνα ένα αυστηρό πλαίσιο διαχείρισης απορριμάτων με την χρηματοδότηση εργοστασίων καύσης, με την διαμόρφωση ωραρίων αποκομιδής, με την χρηματοδότηση δράσεων ανακύκλωσης.

Θα έκανα και πολλά ακόμη....

Αλλά σε μία άλλη χώρα, μία άλλη εποχή, με άλλους πολίτες.

Εδώ απλά κατέγραψα κάποια πράγματα που με κάνουν να υποφέρω στην πόλη που ζω.

Στο ερώτημα που θα βρω τα χρήματα θα απαντήσω αρχικά φιλοσοφικά:

Δεν χρειάζονται χρήματα για να διαμορφώσεις το περιβάλλον ζωής σου.

Χρειάζεται θέληση και κοινωνική συνδρομή όλων των κοινωνικών εταίρων.

Το περιβάλλον που ζούμε το διαμορφώνουμε εμείς.