Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Βιομηχανίες μέσα στις πόλεις

Διάβαζα το άρθρο στο tvxs με θέμα τον θάνατο χιλιάδων κατοίκων μίας πόλης στην Ινδία από έκρηξη χημικού εργοστασίου μέσα στην πόλη (βλέπε εδώ) όταν το βλέμμα μου σηκώθηκε από την οθόνη του υπολογιστή και παρατήρησε τον άσπρο καπνό που υψωνόταν από την καμινάδα ενός εργοστασίου μέσα στο κέντρο της Αθήνας.
Η Αθήνα είναι μία τριτοκοσμική πόλη. Αυτό είναι βέβαιο από όλες τις απόψεις ειδικά αν έχεις επισκεφτεί Ευρωπαϊκές πόλεις. Μέσα σε όλα τα άλλα (άθλια ρυμοτομία, πανάθλιες πολυκατοικίες, ελάχιστο πράσινο, ανυπαρξία πολιτισμικού κέντρου, γκετοποιήσεις κ.α.) έχει και βιομηχανίες μέσα στην πόλη να επιβαρύνουν το περιβάλλον. Αναφέρομαι στην βιομηχανική περιοχή του Ελαιώνα.
Παρά το γεγονός ότι υπήρξε το προεδρικό διάταγμα του 1995 για την μετατροπή του Ελαιώνα σε πάρκο, παρά την αλλαγή του με την Διπλή ανάπλαση για την μετατροπή του σε αθλητικό κέντρο, ο Ελαιώνας συνεχίζει να φιλοξενεί βιομηχανική δραστηριότητα επιβαρύνοντας περισσότερο το ήδη καταπονημένο περιβάλλον της πρωτεύουσας.
Τι πιο λογικό, όταν έχεις διαμορφωμένες βιομηχανικές ζώνες, να απαιτηθεί η μετεγκατάσταση των επιχειρήσεων εκεί. Ωστόσο το λογικό και η κοινωνία στην Ελλάδα είναι δύο έννοιες που δεν διαλειτουργούν (όπως θα έλεγαν και οι πληροφορικοί).
Παραμένουν οι βιομηχανίες στον Ελαιώνα, πολλές από αυτές χωρίς περιβαλλοντολογικές άδειες, συνεχίζοντας να επιβαρύνουν την ατμόσφαιρα της πόλης και να κάνουν όλο και πιο δύσκολη την διαβίωση των πολιτών.
Και να σημειώσω. Ο Ελαιώνας είναι μόλις 5 λεπτά από το Σύνταγμα. Στο κέντρο της πόλης των Αθηνών.
Και ο καπνός των φουγάρων συνεχίζει να ανεβαίνει στον ουρανό της πόλης, μίας πόλης που βυθίζεται σε μία συνεχή παρακμή.

Σχετικά άρθρα - ιστοχώροι για τον Ελαιώνα:

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Τι είναι Προσήνεια

Τα άτομα που ανήκουν σε αυτή την κατηγορία χαρακτηρίζονται κυρίως από την αγάπη και το ενδιαφέρον που δείχνουν στον συνάνθρωπο τους. Δείχνουν μεγάλη ευαισθησία απέναντι στον ανθρώπινο πόνο και πάντοτε δείχνουν μεγάλη θέληση για συνεργασία με τους γύρω τους. Εμπιστεύονται εύκολα τους άλλους ενώ πολύ σπάνια κάνουν κακή κριτική για άτομα που γνωρίζουν. Είναι άτομα που προσπαθούν και αποφεύγουν τις συγκρούσεις ενώ όταν έχουν διαφορές με άλλους προσπαθούν να βρουν μια συμβιβαστική λύση. Συνήθως Δεν τους αρέσει να μιλούν πολύ για τον εαυτό τους καθώς πιστεύουν ότι οι ίδιες τους οι πράξεις είναι αυτές που αναδεικνύουν την προσωπικότητα τους.

Φεουδαρχία, μια μεσαιωνική νοοτροπία

Εισαγωγή Ο J. Le Goff στο κείμενο του για την «Ιστορία των νοοτροπιών» αναρωτιέται: «Η φεουδαρχία, πάλι, τι είναι; Ένα σύνολο θεσμών, ένας τρόπος παραγωγής, ένα κοινωνικό σύστημα, ένας τύπος στρατιωτικής οργάνωσης; [1] » Ο Κ. Ράπτης αναφέρει ότι «ο όρος φεουδαλισμός χρησιμοποιήθηκε μεταγενέστερα και όχι από τους Ευρωπαίους του Μεσαίωνα για να δηλώσει ένα σύστημα σχέσεων μεταξύ των ανθρώπων σε προσωπική βάση [2] ». Ο δε D. Nicholas [3] εκφράζει την άποψη ότι η φεουδαρχία δεν μπορεί να οριστεί ως «σύστημα». Αντίθετα προτιμά χρησιμοποιήσει τον όρο «φεουδαρχικές σχέσεις» ή «φεουδαρχικός δεσμός» ως πλαίσιο ρύθμισης των ανθρωπίνων σχέσεων όπου βασικό χαρακτηριστικό αποτελεί η υποτέλεια, «ο προσωπικός δεσμός ενός υποτελούς με έναν άρχοντα [4] ». Νοοτροπία τι είναι; Σύμφωνα με την λεξικογραφική ανάλυση στο κείμενο του J. Le Goff η νοοτροπία «δηλώνει το συλλογικό χρωματισμό του ψυχισμού, τον ιδιαίτερο τρόπο που νιώθει και σκέφτεται ένας λαός, μία ορισμένη ομάδα ανθρώπων [5] ». Σκοπός αυτή

ΜΚΟ και κοινωνικές συγκρούσεις

Εισαγωγή Μία από τις πλέον διαδεδομένες έννοιες στη σύγχρονη πολιτική, οικονομική και κοινωνική ζωή μαζί με αυτήν της «παγκοσμιοποίηση» είναι η έννοια της «Κοινωνίας των Πολιτών» (εφεξής στο κείμενο ΚΠ). Αν και η έννοια της ΚΠ αναφέρεται στις κοινωνικές επιστήμές από παλιά, ωστόσο την τελευταία δεκαετία έχει ξαναβρεθεί στο επίκεντρο του πολιτικού και επιστημονικού ενδιαφέροντος και ο λόγος είναι οι αλλαγές στη σύγχρονη κοινωνία. Σύμφωνα με τον κοινωνιολόγο καθηγήτη Βούλγαρη, η κοινωνία των πολιτών θεωρείται αντίβαρο απέναντι στην φθορά, την απο-ηθικοποίηση, την αποξένωση και τη χαλάρωση της κοινωνικής συνοχής στα δημοκρατικά καθεστώτα της ύστερης νεωτερικότητας και των παγκοσμιοποιημένων κοινωνιών. Η δεύτερη έννοια που θα μας απασχολήσει είναι αυτή της κοινωνικής σύγκρουσης και στα πλαίσια της συγκεκριμένης εργασίας θα προσπαθήσουμε να δείξουμε τον βαθμό σύνδεσης της ΚΠ με τις κοινωνικές συγκρούσεις. Η δομή της εργασίας είναι η ακόλουθη. Στο δεύτερο κεφάλαιο θα παρουσιαστούν οι έννοιες