Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Περί εργασίας

Πολλές φορές αναρωτιέμαι, αναλύω, συζητάω αν και κατά πόσο η εργασία μου παρέχει ικανοποίηση, εξέλιξη, διέξοδο καριέρας, αντικείμενο ευθύνης κλπ. Πολλές φορές φεύγω από την εργασία μου με διάφορες τέτοιες σκέψεις να κατακλύζουν το μυαλό μου. Μία από αυτές τις μέρες πηγαίνοντας να πάρω το αυτοκίνητο να πάω να κάνω μάθημα είχα κατακλυστεί με αντίστοιχες σκέψεις. Περπατούσα στον άδειο πεζόδρομο της Ερμού όταν το βλέμμα μου έπεσε πάνω σε τρεις φιγούρες. Τους είδα από μακρυά και καθώς τους πλησίαζα παρατηρούσα την εργασία τους. Ήταν ένας πατέρας με τους δύο μικρούς υιούς του που είχαν στα χέρια τους από μία σακούλα, και ο πατέρας φορώντας πλαστικά γάντια έσκυβε μέσα στα καλάθια των αχρήστων, έβγαζε αλουμινένια κουτάκια αναψυκτικών, άδειαζε το περιεχόμενο και γέμιζε τις σακούλες τις δικές του και των μικρών. Κάποια στιγμή συναντήθηκαν τα βλέμματα μας. ένιωσα τα παιδιά να νιώθουν άβολα. Έδειχναν καθαρά και καλοντυμένα, και ο πατέρας το ίδιο. Τα παιδιά στο βλέμμα μου πήραν μία αμυντική στάση, ένα είδος ντροπής. Ο πατέρας μου απέστειλε ένα επιθετικό βλέμμα, σαν να μου έλεγε "Άκου φίλε, δεν εκμεταλλεύομαι εγώ τα παιδιά μου, η κοινωνία απορρίπτει εμάς, με αφήνει χωρίς εργασία. Μία δουλειά είναι και αυτή". Απέτρεψα το βλέμμα μου και τους προσπέρασα. Όσα σκεφτόμουν πριν τα διέγραψα μονομιάς. Η ζωή είναι δύσκολη. Η αξιοπρέπεια σημαντική. Να έχεις μίας αξιοπρεπή εργασία είναι το ζητούμενο. Όλα τα υπόλοιπα είναι ασήμαντα. Πήγα προς το αυτοκίνητο να πάω στην δεύτερη εργασία μου. Νομίζω άδειος από συναισθήματα, εντάσεις και σκέψεις. Με μία εικόνα χαραγμένη στο νου.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Τι είναι Προσήνεια

Τα άτομα που ανήκουν σε αυτή την κατηγορία χαρακτηρίζονται κυρίως από την αγάπη και το ενδιαφέρον που δείχνουν στον συνάνθρωπο τους. Δείχνουν μεγάλη ευαισθησία απέναντι στον ανθρώπινο πόνο και πάντοτε δείχνουν μεγάλη θέληση για συνεργασία με τους γύρω τους. Εμπιστεύονται εύκολα τους άλλους ενώ πολύ σπάνια κάνουν κακή κριτική για άτομα που γνωρίζουν. Είναι άτομα που προσπαθούν και αποφεύγουν τις συγκρούσεις ενώ όταν έχουν διαφορές με άλλους προσπαθούν να βρουν μια συμβιβαστική λύση. Συνήθως Δεν τους αρέσει να μιλούν πολύ για τον εαυτό τους καθώς πιστεύουν ότι οι ίδιες τους οι πράξεις είναι αυτές που αναδεικνύουν την προσωπικότητα τους.

Φεουδαρχία, μια μεσαιωνική νοοτροπία

Εισαγωγή Ο J. Le Goff στο κείμενο του για την «Ιστορία των νοοτροπιών» αναρωτιέται: «Η φεουδαρχία, πάλι, τι είναι; Ένα σύνολο θεσμών, ένας τρόπος παραγωγής, ένα κοινωνικό σύστημα, ένας τύπος στρατιωτικής οργάνωσης; [1] » Ο Κ. Ράπτης αναφέρει ότι «ο όρος φεουδαλισμός χρησιμοποιήθηκε μεταγενέστερα και όχι από τους Ευρωπαίους του Μεσαίωνα για να δηλώσει ένα σύστημα σχέσεων μεταξύ των ανθρώπων σε προσωπική βάση [2] ». Ο δε D. Nicholas [3] εκφράζει την άποψη ότι η φεουδαρχία δεν μπορεί να οριστεί ως «σύστημα». Αντίθετα προτιμά χρησιμοποιήσει τον όρο «φεουδαρχικές σχέσεις» ή «φεουδαρχικός δεσμός» ως πλαίσιο ρύθμισης των ανθρωπίνων σχέσεων όπου βασικό χαρακτηριστικό αποτελεί η υποτέλεια, «ο προσωπικός δεσμός ενός υποτελούς με έναν άρχοντα [4] ». Νοοτροπία τι είναι; Σύμφωνα με την λεξικογραφική ανάλυση στο κείμενο του J. Le Goff η νοοτροπία «δηλώνει το συλλογικό χρωματισμό του ψυχισμού, τον ιδιαίτερο τρόπο που νιώθει και σκέφτεται ένας λαός, μία ορισμένη ομάδα ανθρώπων [5] ». Σκοπός αυτή

Η σύγχρονη εποχή σύμφωνα με τους Bauman και Giddens

1. Εισαγωγή. Η νεωτερικότητα και η ύστερη νεωτερικότητα (ή κατά άλλους μετανεωτερικότητα ) αποτελούν δύο όρους στην κοινωνιολογική επιστήμη για τους οποίους καταναλώθηκε σημαντική πνευματική εργασία για τον προσδιορισμός τους. Αν θέλαμε να προσδιορίσουμε χρονικά τις δύο περιόδους θα τοποθετούσαμε την νεωτερικότητα από τον 15ο αιώνα έως και το 1945 με δομικά στοιχεία τον Διαφωτισμός, της πολιτικές επαναστάσεις, την βιομηχανική επανάσταση, την επιστημονική επανάσταση και το καπιταλιστικό σύστημα. Η ύστερη νεωτερικότητα αρχίζει από το 1945 και μετά με κύρια στοιχεία την κοινωνία της αφθονίας, την παγκοσμιοποίηση, την ανάπτυξη των μέσων μαζικής επικοινωνίας, την αλλαγή των χωρικών και χρονικών συντεταγμένων, τις συναλλαγές, την κινητικότητα του κεφαλαίου. Στο πλαίσιο της συγκεκριμένης εργασίας θα αναφερθούμε στον τρόπο με τον οποίο ερμήνευσαν οι κοινωνιολόγοι Zygmunt Bauman (κεφάλαιο 2) και Anthony Giddens τις δύο αυτές περιόδους (κεφάλαιο 3). 2. Οι θέσεις του Bauman για την νεωτε