Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Δασικές Πυρκαγιές: Μόνο η εγρήγορση μας σώζει




Φταίμε όλοι για την καταστροφή του περιβάλλοντος μας και σίγουρα φταίμε και για το ότι δεν κάνουμε τίποτα για το αντίθετο. Θεωρώ ότι οι κινήσεις των πολιτών όπως αυτή των bloggers δεν πρόκειται να αποδώσει κάτι το παραπάνω. Από την στιγμή που οι περισσότερες κυβερνήσεις είναι έρμαιο των βιομηχάνων που τις υποστηρίζουν οικονομικά, το περιβάλλον είναι δευτερεύον ζήτημα μπροστά στην "οικονομική ανάπτυξη". Ας μην κοροϊδευόμαστε η οργάνωση των σύγχρονων κοινωνιών στηρίζεται στην εκβιομηχάνιση και στην υπερκατανάλωση και η συμπεριφορά των ανθρώπων είναι συνώνυμη με την λεγόμενη "corporate culture" η οποία κοροϊδεύει την οποιαδήποτε κινητοποίηση για το περιβάλλον. Είμαστε κάτοικοι στις πόλεις μας και όχι πολίτες, εργάτες στις επιχειρήσεις και όχι "στελέχη" και αδρανείς για το περιβάλλον μας πίσω από την οθόνη του υπολογιστή και τον καναπέ μας. Πιστέψτε το είναι η αλήθεια.
Πάραυτα θεωρώ ότι μπορούμε να καθυστερήσουμε την ολοκληρωτική καταστροφή του περιβάλλοντος. Και αυτό μπορεί να γίνει μόνο μέσω μίας οργανωμένης προσπάθειας σε τοπικό επίπεδο.
Για να έλθω στο ζήτημα των πυρκαγιών αυτά που θα απαιτούνταν να γίνουν από μία τοπική κοινωνία είναι τα αυτονόητα. Θα προτείνω ένα "case study" χρησιμοποιώντας την αγαπημένη μου MBA - corporate culture που διδάχθηκα στις "ποιοτικές σπουδές " μου.
Αν υποθέσουμε ότι είσαι ο δήμαρχος μίας περιοχής που έχεις υπό την ευθύνη σου ένα τμήμα δασικής περιοχής τι θα έπρεπε να κάνεις;
α) να ξεκινήσεις από την άνοιξη την αποψίλωση των κλαδιών και των φύλλων από τις δασικές περιοχές,
β) να καθαρίσεις το ρετσίνι από τα πεύκα,
γ) να διαμορφώσεις κατάλληλα τις αντιπυρικές ζώνες,
δ) να γεμίσεις τις δεξαμενές,
ε) να φροντίσεις για την συντήρηση των πυροσβεστικών οχημάτων
στ) να οργανώσεις και να διεξάγεις τουλάχιστον μία άσκηση αντιμετώπισης πυρκαγιάς,
ζ) να καθορίσεις τις ομάδες πυρασφάλειας και φρούρησης του δάσους από τους κατοίκους.

Τι χρειάζεται για αυτό; Σωστή οικονομική διαχείριση, σωστή χρήση των πόρων και πειθώ προς τους πολίτες. Αν δεν μπορείς να το κάνεις κ. Δήμαρχε, να παραιτηθείς.

Θα μου πείτε ότι όλοι τα ξέρουν αυτά και δεν κάνουν τίποτα. Αλλά ας με συγχωρήσετε που θα το πω. Για αυτό ψηφίζονται. Για αυτό ζούμε σε οργανωμένες κοινωνίες. Για να μπορούν να αντιμετωπισθούν ζητήματα τέτοιου είδους.

Σήμερα είναι η μία μέρα που οι ιστολόγοι γράφουν μία πρόταση για το περιβάλλον. Αυτή ήταν η δική μου.

Blog action day today: http://blogactionday.org/

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Τι είναι Προσήνεια

Τα άτομα που ανήκουν σε αυτή την κατηγορία χαρακτηρίζονται κυρίως από την αγάπη και το ενδιαφέρον που δείχνουν στον συνάνθρωπο τους. Δείχνουν μεγάλη ευαισθησία απέναντι στον ανθρώπινο πόνο και πάντοτε δείχνουν μεγάλη θέληση για συνεργασία με τους γύρω τους. Εμπιστεύονται εύκολα τους άλλους ενώ πολύ σπάνια κάνουν κακή κριτική για άτομα που γνωρίζουν. Είναι άτομα που προσπαθούν και αποφεύγουν τις συγκρούσεις ενώ όταν έχουν διαφορές με άλλους προσπαθούν να βρουν μια συμβιβαστική λύση. Συνήθως Δεν τους αρέσει να μιλούν πολύ για τον εαυτό τους καθώς πιστεύουν ότι οι ίδιες τους οι πράξεις είναι αυτές που αναδεικνύουν την προσωπικότητα τους.

Φεουδαρχία, μια μεσαιωνική νοοτροπία

Εισαγωγή Ο J. Le Goff στο κείμενο του για την «Ιστορία των νοοτροπιών» αναρωτιέται: «Η φεουδαρχία, πάλι, τι είναι; Ένα σύνολο θεσμών, ένας τρόπος παραγωγής, ένα κοινωνικό σύστημα, ένας τύπος στρατιωτικής οργάνωσης; [1] » Ο Κ. Ράπτης αναφέρει ότι «ο όρος φεουδαλισμός χρησιμοποιήθηκε μεταγενέστερα και όχι από τους Ευρωπαίους του Μεσαίωνα για να δηλώσει ένα σύστημα σχέσεων μεταξύ των ανθρώπων σε προσωπική βάση [2] ». Ο δε D. Nicholas [3] εκφράζει την άποψη ότι η φεουδαρχία δεν μπορεί να οριστεί ως «σύστημα». Αντίθετα προτιμά χρησιμοποιήσει τον όρο «φεουδαρχικές σχέσεις» ή «φεουδαρχικός δεσμός» ως πλαίσιο ρύθμισης των ανθρωπίνων σχέσεων όπου βασικό χαρακτηριστικό αποτελεί η υποτέλεια, «ο προσωπικός δεσμός ενός υποτελούς με έναν άρχοντα [4] ». Νοοτροπία τι είναι; Σύμφωνα με την λεξικογραφική ανάλυση στο κείμενο του J. Le Goff η νοοτροπία «δηλώνει το συλλογικό χρωματισμό του ψυχισμού, τον ιδιαίτερο τρόπο που νιώθει και σκέφτεται ένας λαός, μία ορισμένη ομάδα ανθρώπων [5] ». Σκοπός αυτή

Η σύγχρονη εποχή σύμφωνα με τους Bauman και Giddens

1. Εισαγωγή. Η νεωτερικότητα και η ύστερη νεωτερικότητα (ή κατά άλλους μετανεωτερικότητα ) αποτελούν δύο όρους στην κοινωνιολογική επιστήμη για τους οποίους καταναλώθηκε σημαντική πνευματική εργασία για τον προσδιορισμός τους. Αν θέλαμε να προσδιορίσουμε χρονικά τις δύο περιόδους θα τοποθετούσαμε την νεωτερικότητα από τον 15ο αιώνα έως και το 1945 με δομικά στοιχεία τον Διαφωτισμός, της πολιτικές επαναστάσεις, την βιομηχανική επανάσταση, την επιστημονική επανάσταση και το καπιταλιστικό σύστημα. Η ύστερη νεωτερικότητα αρχίζει από το 1945 και μετά με κύρια στοιχεία την κοινωνία της αφθονίας, την παγκοσμιοποίηση, την ανάπτυξη των μέσων μαζικής επικοινωνίας, την αλλαγή των χωρικών και χρονικών συντεταγμένων, τις συναλλαγές, την κινητικότητα του κεφαλαίου. Στο πλαίσιο της συγκεκριμένης εργασίας θα αναφερθούμε στον τρόπο με τον οποίο ερμήνευσαν οι κοινωνιολόγοι Zygmunt Bauman (κεφάλαιο 2) και Anthony Giddens τις δύο αυτές περιόδους (κεφάλαιο 3). 2. Οι θέσεις του Bauman για την νεωτε