Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Tarifus-Tarifus: Μη προστατευόμενο είδος, διαρκώς αναπαραγώμενο

Οφείλω να το ομολογήσω. Δεν μου είναι συμπαθής η επαγγελματική ομάδα των ταξιτζίδων. Τους θεωρώ αγενείς και αντι-επαγγελματίες. Όμως βρίσκονται παντού, σε κάθε πόλη και χωριό. Είναι ένα αναγκαίο κακό. Αναγνωρίζονται από το χρώμα τους οχήματος και τον φάρο του ταξί τον οποίον φέρουν. Λαμβάνουν διάφορα ονόματα ανά τον κόσμο και στην Αθήνα τους αποκαλούν κοροϊδευτικά "κιτρινιάριδες" λόγω του χρώματος του αθηναϊκού ταξί. Απαντούν στην Ελλάδα στο γνωστό "ταρίφας". Ο σκιτσογράφος κ. Αρκάς σε ένα πολύ πετυχημένο σκίτσο της σειράς "Μετά Ζωή" ανέφερε ότι στον πάτο της κόλασης βρίσκονται εκπρόσωποι τριών επαγγελματικών ομάδων: Δικηγόροι, Δημοσιογράφοι και Ταξιτζίδες. Αυστηρό και αιχμηρό το σκίτσο. Αλλά για πολλούς, μεταξύ των οποίων και ο υπογράφων, άκρως πετυχημένο. Στην Αθήνα δεν χρησιμοποιώ ταξί πέρα από λίγες φορές. Από την μικρή εμπειρία μου συγκέντρωσα μερικά χαρακτηριστικά γνωρίσματα της επαγγελματικής αυτής κάστας τα οποία και περιγράφω κάπως χιουμοριστικά:
Ο κλασσικός τύπος ταξιτζή θα φοράει ζώνη, θα έχει ανοιχτό το ραδιόφωνο σε χαμηλή ένταση, ΔΕΝ θα καπνίζει, θα δίνει ακριβή ρέστα για την κούρσα, δεν θα παίρνει διπλή κούρσα, θα έχει αναρτημένο τον τιμοκατάλογο για να τον βλέπει ο πελάτης, δεν θα παίρνει την πλέον μακρινή διαδρομή για να σε πάει στον προορισμό σου, δεν θα σου πιάνει κουβέντα αν δεν τον ρωτήσεις και τέλος θα σου δίνει απόδειξη άμα του την ζητήσεις. Όλα αυτά όμως ΔΕΝ συμβαίνουν.
Συνήθως ο ταξιτζής καπνίζει, ακούει σκυλάδικα ή άθλιες αθλητικές εκπομπές (θα πρέπει να γράψω κάποια στιγμή και ένα σχόλιο για αυτές) για το στοίχημα και το ποδόσφαιρο όπου ακούγονται ηλίθιες εκφράσεις όπως: "χινάρι", "βομβούλα", "κουβανός" κλπ. Το κόμιστρο είναι ασαφές και τα ρέστα σπάνια όπως οφείλει. Όταν είναι να του ζητήσεις καμία απόδειξη μπορεί να σε δείρει κιόλας. Αν διαμαρτυρηθείς για το κάπνισμα ή την μουσική σε έχει κατεβάσει κάτω στην μέση του πουθενά. Για να μην αναφέρω πόσο άτυχος είσαι άμα είσαι τουρίστας. Τα παραπάνω δεν αφορούν όλους τους επαγγελματίες αλλά σίγουρα αφορούν πολλούς. Η κατάσταση με τα χρόνια γίνεται χειρότερη. Είμαι υπέρ των νυχτερινών συγκοινωνιών, και του περιορισμού των ταξί. Άσε που μολύνουν με τα "γκαζάδικα" αμάξια που έχουν.
Επιπλέον, θα πρέπει να γινόμαστε πιο αυστηροί απέναντί τους. Να διεκδικούμε απόδειξη και σωστά ρέστα για κάθε διαδρομή και να απαιτούμε σεβασμό απέναντι μας.
Το καταλαβαίνω ότι είναι άνθρωποι και αυτοί και ότι η δουλειά τους είναι δύσκολη μέσα στο καυσαέριο τόσες ώρες αλλά η σχέση είναι πελατοκεντρική και οφείλουν σεβασμό προς τον πελάτη τους.

Σχόλια

Ο χρήστης Ανώνυμος είπε…
Apla poli alithino.........

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΜΚΟ και κοινωνικές συγκρούσεις

Εισαγωγή Μία από τις πλέον διαδεδομένες έννοιες στη σύγχρονη πολιτική, οικονομική και κοινωνική ζωή μαζί με αυτήν της «παγκοσμιοποίηση» είναι η έννοια της «Κοινωνίας των Πολιτών» (εφεξής στο κείμενο ΚΠ). Αν και η έννοια της ΚΠ αναφέρεται στις κοινωνικές επιστήμές από παλιά, ωστόσο την τελευταία δεκαετία έχει ξαναβρεθεί στο επίκεντρο του πολιτικού και επιστημονικού ενδιαφέροντος και ο λόγος είναι οι αλλαγές στη σύγχρονη κοινωνία. Σύμφωνα με τον κοινωνιολόγο καθηγήτη Βούλγαρη, η κοινωνία των πολιτών θεωρείται αντίβαρο απέναντι στην φθορά, την απο-ηθικοποίηση, την αποξένωση και τη χαλάρωση της κοινωνικής συνοχής στα δημοκρατικά καθεστώτα της ύστερης νεωτερικότητας και των παγκοσμιοποιημένων κοινωνιών. Η δεύτερη έννοια που θα μας απασχολήσει είναι αυτή της κοινωνικής σύγκρουσης και στα πλαίσια της συγκεκριμένης εργασίας θα προσπαθήσουμε να δείξουμε τον βαθμό σύνδεσης της ΚΠ με τις κοινωνικές συγκρούσεις. Η δομή της εργασίας είναι η ακόλουθη. Στο δεύτερο κεφάλαιο θα παρουσιαστούν οι έννοιες...

Φεουδαρχία, μια μεσαιωνική νοοτροπία

Εισαγωγή Ο J. Le Goff στο κείμενο του για την «Ιστορία των νοοτροπιών» αναρωτιέται: «Η φεουδαρχία, πάλι, τι είναι; Ένα σύνολο θεσμών, ένας τρόπος παραγωγής, ένα κοινωνικό σύστημα, ένας τύπος στρατιωτικής οργάνωσης; [1] » Ο Κ. Ράπτης αναφέρει ότι «ο όρος φεουδαλισμός χρησιμοποιήθηκε μεταγενέστερα και όχι από τους Ευρωπαίους του Μεσαίωνα για να δηλώσει ένα σύστημα σχέσεων μεταξύ των ανθρώπων σε προσωπική βάση [2] ». Ο δε D. Nicholas [3] εκφράζει την άποψη ότι η φεουδαρχία δεν μπορεί να οριστεί ως «σύστημα». Αντίθετα προτιμά χρησιμοποιήσει τον όρο «φεουδαρχικές σχέσεις» ή «φεουδαρχικός δεσμός» ως πλαίσιο ρύθμισης των ανθρωπίνων σχέσεων όπου βασικό χαρακτηριστικό αποτελεί η υποτέλεια, «ο προσωπικός δεσμός ενός υποτελούς με έναν άρχοντα [4] ». Νοοτροπία τι είναι; Σύμφωνα με την λεξικογραφική ανάλυση στο κείμενο του J. Le Goff η νοοτροπία «δηλώνει το συλλογικό χρωματισμό του ψυχισμού, τον ιδιαίτερο τρόπο που νιώθει και σκέφτεται ένας λαός, μία ορισμένη ομάδα ανθρώπων [5] ». Σκοπός αυτή...

Η σύγχρονη εποχή σύμφωνα με τους Bauman και Giddens

1. Εισαγωγή. Η νεωτερικότητα και η ύστερη νεωτερικότητα (ή κατά άλλους μετανεωτερικότητα ) αποτελούν δύο όρους στην κοινωνιολογική επιστήμη για τους οποίους καταναλώθηκε σημαντική πνευματική εργασία για τον προσδιορισμός τους. Αν θέλαμε να προσδιορίσουμε χρονικά τις δύο περιόδους θα τοποθετούσαμε την νεωτερικότητα από τον 15ο αιώνα έως και το 1945 με δομικά στοιχεία τον Διαφωτισμός, της πολιτικές επαναστάσεις, την βιομηχανική επανάσταση, την επιστημονική επανάσταση και το καπιταλιστικό σύστημα. Η ύστερη νεωτερικότητα αρχίζει από το 1945 και μετά με κύρια στοιχεία την κοινωνία της αφθονίας, την παγκοσμιοποίηση, την ανάπτυξη των μέσων μαζικής επικοινωνίας, την αλλαγή των χωρικών και χρονικών συντεταγμένων, τις συναλλαγές, την κινητικότητα του κεφαλαίου. Στο πλαίσιο της συγκεκριμένης εργασίας θα αναφερθούμε στον τρόπο με τον οποίο ερμήνευσαν οι κοινωνιολόγοι Zygmunt Bauman (κεφάλαιο 2) και Anthony Giddens τις δύο αυτές περιόδους (κεφάλαιο 3). 2. Οι θέσεις του Bauman για την νεωτε...