Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Εκμεταλευτής και αδιάφορος. Δύο όψεις της πολιτείας μας.

Κινούμαι αργά διασχίζοντας την πλατεία Μητροπόλεως κατευθυνόμενος προς το Μοναστηράκι απόγευμα μετά την δουλειά. Το βλέμμα μου καρφώνεται σε μία έντονη στιχομυθία ανάμεσα σε ένα μικρό κορίτσι, γύρω στα 13-14 και σε μία μεσήλικη γυναίκα. Η γλώσσα άγνωστη σε μένα, μάλλον η γλώσσα των ρομά αν διακρίνω από τα χαρακτηριστικά τους.
Παραμένω στάσιμος για λίγο και παρακολουθώ. Η γυναικά φωνάζει στο κορίτσι το οποίο κρατάει κάποια μπρελόκ, και το ωθεί με φωνές προς μία καφετέρια. Το κορίτσι περνά ανάμεσα στα τραπέζια προτείνοντάς τα μπρελόκ. Όμως δεν έχει και πολύ όρεξη και φεύγει χοροπηδώντας λες και βρίσκεται σε μία παιδική χαρά, γρήγορα από την καφετέρια. Η γυναίκα του φωνάζει. Το κορίτσι ανταπαντά έντονα. Κατευθύνεται προς μία παρέα που στέκονται στο μέσο της πλατείας Μητροπόλεως. Τους μιλά για το φεγγάρι, τους δείχνει τα μπρελόκ. Αν θέλουν να αγοράσουν ένα.
Στρέφω το βλέμμα μου στην γυναίκα. Κακοντυμένη, άσχημη, ασουλούπωτη, παρακολουθεί την μικρή από απόσταση κρατώντας μία τσάντα στο χέρι και έχοντας το βλέμμα στραμμένο αδιάφορα κάπου. Σαν να μην συμβαίνει τίποτα. Με λοξές ματιές παρακολουθεί το κορίτσι. Αν πούλησε κάτι. Ίσως και για να μην κινδυνεύσει. Ποιος ξέρει. Ακόμα και αυτό όμως δεν παύει να την κάνει μία στυγνή εκμεταλλεύτρια του κόπου ενός μικρού και αθώου παιδιού.
Δεν έκανα τίποτα. Δεν της έβαλα μία φωνή. Δεν κάλεσα την αστυνομία. Απλά κατέβασα το κεφάλι και συνέχισα μελαγχολικός τον δρόμο μου. Κάτοικος μίας ασυνείδητης και αδιάφορης πολιτείας.

Σχόλια

Ο χρήστης ΠΡΕΖΑ TV είπε…
Τετοια περιστατικα ειναι συχνα...και δυστυχως ολοι τα εχουμε κανει μερος της καθημερινοτητας μας...

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Τι είναι Προσήνεια

Τα άτομα που ανήκουν σε αυτή την κατηγορία χαρακτηρίζονται κυρίως από την αγάπη και το ενδιαφέρον που δείχνουν στον συνάνθρωπο τους. Δείχνουν μεγάλη ευαισθησία απέναντι στον ανθρώπινο πόνο και πάντοτε δείχνουν μεγάλη θέληση για συνεργασία με τους γύρω τους. Εμπιστεύονται εύκολα τους άλλους ενώ πολύ σπάνια κάνουν κακή κριτική για άτομα που γνωρίζουν. Είναι άτομα που προσπαθούν και αποφεύγουν τις συγκρούσεις ενώ όταν έχουν διαφορές με άλλους προσπαθούν να βρουν μια συμβιβαστική λύση. Συνήθως Δεν τους αρέσει να μιλούν πολύ για τον εαυτό τους καθώς πιστεύουν ότι οι ίδιες τους οι πράξεις είναι αυτές που αναδεικνύουν την προσωπικότητα τους.

Φεουδαρχία, μια μεσαιωνική νοοτροπία

Εισαγωγή Ο J. Le Goff στο κείμενο του για την «Ιστορία των νοοτροπιών» αναρωτιέται: «Η φεουδαρχία, πάλι, τι είναι; Ένα σύνολο θεσμών, ένας τρόπος παραγωγής, ένα κοινωνικό σύστημα, ένας τύπος στρατιωτικής οργάνωσης; [1] » Ο Κ. Ράπτης αναφέρει ότι «ο όρος φεουδαλισμός χρησιμοποιήθηκε μεταγενέστερα και όχι από τους Ευρωπαίους του Μεσαίωνα για να δηλώσει ένα σύστημα σχέσεων μεταξύ των ανθρώπων σε προσωπική βάση [2] ». Ο δε D. Nicholas [3] εκφράζει την άποψη ότι η φεουδαρχία δεν μπορεί να οριστεί ως «σύστημα». Αντίθετα προτιμά χρησιμοποιήσει τον όρο «φεουδαρχικές σχέσεις» ή «φεουδαρχικός δεσμός» ως πλαίσιο ρύθμισης των ανθρωπίνων σχέσεων όπου βασικό χαρακτηριστικό αποτελεί η υποτέλεια, «ο προσωπικός δεσμός ενός υποτελούς με έναν άρχοντα [4] ». Νοοτροπία τι είναι; Σύμφωνα με την λεξικογραφική ανάλυση στο κείμενο του J. Le Goff η νοοτροπία «δηλώνει το συλλογικό χρωματισμό του ψυχισμού, τον ιδιαίτερο τρόπο που νιώθει και σκέφτεται ένας λαός, μία ορισμένη ομάδα ανθρώπων [5] ». Σκοπός αυτή

Η σύγχρονη εποχή σύμφωνα με τους Bauman και Giddens

1. Εισαγωγή. Η νεωτερικότητα και η ύστερη νεωτερικότητα (ή κατά άλλους μετανεωτερικότητα ) αποτελούν δύο όρους στην κοινωνιολογική επιστήμη για τους οποίους καταναλώθηκε σημαντική πνευματική εργασία για τον προσδιορισμός τους. Αν θέλαμε να προσδιορίσουμε χρονικά τις δύο περιόδους θα τοποθετούσαμε την νεωτερικότητα από τον 15ο αιώνα έως και το 1945 με δομικά στοιχεία τον Διαφωτισμός, της πολιτικές επαναστάσεις, την βιομηχανική επανάσταση, την επιστημονική επανάσταση και το καπιταλιστικό σύστημα. Η ύστερη νεωτερικότητα αρχίζει από το 1945 και μετά με κύρια στοιχεία την κοινωνία της αφθονίας, την παγκοσμιοποίηση, την ανάπτυξη των μέσων μαζικής επικοινωνίας, την αλλαγή των χωρικών και χρονικών συντεταγμένων, τις συναλλαγές, την κινητικότητα του κεφαλαίου. Στο πλαίσιο της συγκεκριμένης εργασίας θα αναφερθούμε στον τρόπο με τον οποίο ερμήνευσαν οι κοινωνιολόγοι Zygmunt Bauman (κεφάλαιο 2) και Anthony Giddens τις δύο αυτές περιόδους (κεφάλαιο 3). 2. Οι θέσεις του Bauman για την νεωτε