Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Αποτελούν εκλογικά αναχώματα τα νέα κόμματα;

Η ίδρυση του πολιτικού φορέα/κόμματος των κ. Καστανίδη και κα. Κατσέλη με τον εύηχο τίτλο "Κοινωνική Συμφωνία" επιδιώκει να βρει θέση στην ιδεολογική παλέτα της σύγχρονης πολιτικής. Λογικά το σοσιαλιστικό κέντρο έχει χώρο να υποδεχθεί έναν νέο φορέα δεδομένης της μετατόπισης του ΠΑΣΟΚ προς τον κοινωνικό φιλελευθερισμό και την διατήρηση της Δημοκρατικής Αριστεράς στα πλαίσια της Αριστερής σοσιαλδημοκρατίας.
Ωστόσο δεν πιστεύω στην μακροημέρευση του συγκεκριμένου κόμματος. Πιστεύω ότι αποτελεί ένα εκλογικό ανάχωμα προκειμένου να αποτραπεί η διαρροή των ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ προς την Αριστερά. Θεωρώ δε ότι αν τα καταφέρει μετά τις εκλογές σε μία επόμενη φάση θα ενταχθεί ομαλά σε ένα αναδιαμορφωμένο σοσιαλιστικό κόμμα.
Το ίδιο πιστεύω ότι συμβαίνει και από τα Δεξιά με το πατριωτικό κόμμα του κ. Καμένου ¨Ανεξάρτητοι Έλληνες". Πιστεύω ότι αποτελεί ένα ανάχωμα προκειμένου να μαζευτούν οι δεξιοί αντιμνημονιακοί ψηφοφόροι σε ένα πιο εύκολα ελεγχόμενο πολιτικό φορέα. Διότι ο μόνος λόγος ίδρυσης του είναι αυτός. Δεν έχει πολιτική ταυτότητα δεδομένου ότι η πατριωτική ρητορική ενυπάρχει σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό και στα υπόλοιπα κόμματα της συντηρητικής Δεξιάς (Ν.Δ. και ΛΑΟΣ).

Προσωπικά πιστεύω στην ανάγκη διαμόρφωσης μίας σύγχρονης ιδεολογικής παλέτας όπως έχει αναπτυχθεί στα δυτικοευρωπαικά κράτη, όπου ο φιλελευθερισμός έχει αυτόνομη και σημαντική εκπροσώπηση, η αριστερά δεν είναι παρωχημένη και ανεδαφική ενώ οι σοσιαλιστές έχουν ένα μοντέρνο και όχι έναν λαϊκιστικό λόγο. Μπορούμε να έχουμε μία τέτοια κοινοβουλευτική εκπροσώπηση με το υπάρχον πολιτικό δυναμικό? Δεν νομίζω, στο βαθμό τουλάχιστον που θα επιθυμούσα.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Η βυζαντινή κοινωνική διαστρωμάτωση

Εισαγωγή Η Βυζαντινή Αυτοκρατορία (330-1453) υπήρξε μία από τις πλέον μακραίωνες κρατικές δομές στην μέχρι τώρα ανθρώπινη καταγεγραμμένη ιστορία επιβιώνοντας χάρη στον πολιτισμό που είχε αναπτύξει. Στο μεγαλύτερο μέρος της διαδρομής του το Βυζάντιο στηρίχθηκε σε ένα συγκεντρωτικό σύστημα εξουσίας στο οποίο ο αυτοκράτορας είχε τον πλήρη έλεγχο. Ήταν ένα σύστημα πανίσχυρης πολιτικής διακυβέρνησης το οποίο μέχρι και τις αρχές του 11ου αιώνα ενεργούσε σε έναν «ενοποιημένο πολιτισμικά χώρο, με δημογραφική επάρκεια, ανεπτυγμένη οικονομία, υψηλού βαθμού κοινωνική και πολιτική οργάνωση και πολλούς εγγράμματους ανθρώπους ». Η βυζαντινή αυτοκρατορία διακρίνεται από τους ιστορικούς τους Βυζαντίου σε τρεις περιόδους: Την Πρώιμη που άρχεται το 330 με την μεταφορά της πρωτεύουσας από την Ρώμη στην Κωνσταντινούπολη από τον Αυτοκράτορα Κωνσταντίνο (324-337 ) έως και το 610 όπου με την ανάληψη της ηγεσίας από τον Ηράκλειο (610-641) επέρχεται η αναδιάρθρωση της αυτοκρατορίας. Την μέση περίοδο από το 610

Φεουδαρχία, μια μεσαιωνική νοοτροπία

Εισαγωγή Ο J. Le Goff στο κείμενο του για την «Ιστορία των νοοτροπιών» αναρωτιέται: «Η φεουδαρχία, πάλι, τι είναι; Ένα σύνολο θεσμών, ένας τρόπος παραγωγής, ένα κοινωνικό σύστημα, ένας τύπος στρατιωτικής οργάνωσης; [1] » Ο Κ. Ράπτης αναφέρει ότι «ο όρος φεουδαλισμός χρησιμοποιήθηκε μεταγενέστερα και όχι από τους Ευρωπαίους του Μεσαίωνα για να δηλώσει ένα σύστημα σχέσεων μεταξύ των ανθρώπων σε προσωπική βάση [2] ». Ο δε D. Nicholas [3] εκφράζει την άποψη ότι η φεουδαρχία δεν μπορεί να οριστεί ως «σύστημα». Αντίθετα προτιμά χρησιμοποιήσει τον όρο «φεουδαρχικές σχέσεις» ή «φεουδαρχικός δεσμός» ως πλαίσιο ρύθμισης των ανθρωπίνων σχέσεων όπου βασικό χαρακτηριστικό αποτελεί η υποτέλεια, «ο προσωπικός δεσμός ενός υποτελούς με έναν άρχοντα [4] ». Νοοτροπία τι είναι; Σύμφωνα με την λεξικογραφική ανάλυση στο κείμενο του J. Le Goff η νοοτροπία «δηλώνει το συλλογικό χρωματισμό του ψυχισμού, τον ιδιαίτερο τρόπο που νιώθει και σκέφτεται ένας λαός, μία ορισμένη ομάδα ανθρώπων [5] ». Σκοπός αυτή

Τι είναι Προσήνεια

Τα άτομα που ανήκουν σε αυτή την κατηγορία χαρακτηρίζονται κυρίως από την αγάπη και το ενδιαφέρον που δείχνουν στον συνάνθρωπο τους. Δείχνουν μεγάλη ευαισθησία απέναντι στον ανθρώπινο πόνο και πάντοτε δείχνουν μεγάλη θέληση για συνεργασία με τους γύρω τους. Εμπιστεύονται εύκολα τους άλλους ενώ πολύ σπάνια κάνουν κακή κριτική για άτομα που γνωρίζουν. Είναι άτομα που προσπαθούν και αποφεύγουν τις συγκρούσεις ενώ όταν έχουν διαφορές με άλλους προσπαθούν να βρουν μια συμβιβαστική λύση. Συνήθως Δεν τους αρέσει να μιλούν πολύ για τον εαυτό τους καθώς πιστεύουν ότι οι ίδιες τους οι πράξεις είναι αυτές που αναδεικνύουν την προσωπικότητα τους.