Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Σκηνές Βίας - Σκηνή 4η - Ο reporter

Η άποψη είναι σαν την ....., όλοι έχουν από μία (στις τελείες προσθέστε ότι θέλετε) είχε αναφέρει ο σκηνοθέτης Eastwood για κάποιες κριτικές που του ασκήθηκαν και δεν συμφωνούσε. Εγώ θα εκφράσω την δική μου οπτική μέσα από ιστορίες. Ιστορίες που φαντάστηκα ότι "κάπως έτσι" θα είναι και τις οποίες έχτισα μέσα από τις προσλαμβάνουσες σε πεδία "μαχών", εικόνες από την τηλεόραση, και συζητήσεις επαϊόντων.

Το τηλέφωνο κτυπούσε αρκετή ώρα αλλά αγνοούσε την δόνηση. Ο Λ. συνέχισε να πίνει το ποτό του συζητώντας έντονα με τους φίλους του στο κολωνακιώτικο στέκι της Πλουτάρχου τα της οικονομικής κρίσης. Ασταμάτητα συνέχιζε αυτό αναζητώντας την προσοχή του κατόχου του. Ο Λ. μην αντέχοντας άλλο έψαξε στην τσέπη του σακακιού του, το έβγαλε και κοίταξε τον αριθμό. Η φωνακλού από το κανάλι, «τι να θέλει Σάββατο απόγευμα;». Ζήτησε συγνώμη και βγήκε έξω να μιλήσει. «Ακούω» λέει βαριεστημένα. «Τρέξε γρήγορα στα Εξάρχεια, έχουν ξεκινήσει φασαρίες από τους αναρχικούς» ακούστηκε από την άλλη μεριά. «Γιατί τι έγινε;» αποκρίθηκε. «Πυροβολήθηκε ένας νεαρός από αστυνομικό» έρχεται η απάντηση. «Και εμένα βρήκες βραδιάτικα να χώσεις;» γκρίνιαξε αλλά στο μεταξύ είχε κλείσει η γραμμή. Έβρισε έντονα που ανάγκασε δύο κοπέλες που περνούσαν από δίπλα να τον κοιτάξουν τρομαγμένες. Ο Λ. έβαλε το τηλέφωνο στην τσέπη, μπήκε στο ΜΤ, ήπιε μονορούφι το ποτό του, άφησε ένα 10 ευρώ και χαιρετώντας τους φίλους του έφυγε αναφωνώντας «η δουλειά μου είναι δουλεία». Καβάλησε την μηχανή και κινήθηκε προς τα Εξάρχεια. Τα μισούσε τα Εξάρχεια, πίστευε ότι δεν πρέπει να υπάρχουν στον χάρτη της Αθήνας. Τα αποκαλούσε «ο Καιάδας της Πόλης». Έφτασε στην Σπυρ. Τρικ. και αφού πάρκαρε την μηχανή μέσα σε μία μικρή αυλή, τρέχοντας έφτασε στην Στουρνάρα. Έβρισε πάλι «Η π.. πάλι εμένα έστειλε στην κόλαση». Κάδοι καίγονταν, κουκουλοφόροι πέταγαν πέτρες και τα ΜΑΤ στην γωνία της Τζ. ανταπέδιδαν με καπνογόνα. Το τηλέφωνο χτύπησε. Ήταν η σκρ... «Έφτασες;». «Ναι, στο χάος με έστειλες πάλι». «Δεν έπαθες και τίποτα, έτσι θα κάνεις καριέρα». «Σκ.. εδώ γίνεται χαμός». «Πήγαινε πίσω από τα ΜΑΤ να είσαι ασφαλής. Βγαίνεις σε 5’. Σε περιμένει o Δ.». Κινήθηκε προς τα ΜΑΤ. Έδειξε την δημοσιογραφική ταυτότητα και τον αφήσανε να περάσει. Καθάρισε τον λαιμό του και σήκωσε το τηλέφωνο «Δ. καλησπέρα από την κόλαση της Στουρνάρα.....»

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Η βυζαντινή κοινωνική διαστρωμάτωση

Εισαγωγή Η Βυζαντινή Αυτοκρατορία (330-1453) υπήρξε μία από τις πλέον μακραίωνες κρατικές δομές στην μέχρι τώρα ανθρώπινη καταγεγραμμένη ιστορία επιβιώνοντας χάρη στον πολιτισμό που είχε αναπτύξει. Στο μεγαλύτερο μέρος της διαδρομής του το Βυζάντιο στηρίχθηκε σε ένα συγκεντρωτικό σύστημα εξουσίας στο οποίο ο αυτοκράτορας είχε τον πλήρη έλεγχο. Ήταν ένα σύστημα πανίσχυρης πολιτικής διακυβέρνησης το οποίο μέχρι και τις αρχές του 11ου αιώνα ενεργούσε σε έναν «ενοποιημένο πολιτισμικά χώρο, με δημογραφική επάρκεια, ανεπτυγμένη οικονομία, υψηλού βαθμού κοινωνική και πολιτική οργάνωση και πολλούς εγγράμματους ανθρώπους ». Η βυζαντινή αυτοκρατορία διακρίνεται από τους ιστορικούς τους Βυζαντίου σε τρεις περιόδους: Την Πρώιμη που άρχεται το 330 με την μεταφορά της πρωτεύουσας από την Ρώμη στην Κωνσταντινούπολη από τον Αυτοκράτορα Κωνσταντίνο (324-337 ) έως και το 610 όπου με την ανάληψη της ηγεσίας από τον Ηράκλειο (610-641) επέρχεται η αναδιάρθρωση της αυτοκρατορίας. Την μέση περίοδο από το 610

Φεουδαρχία, μια μεσαιωνική νοοτροπία

Εισαγωγή Ο J. Le Goff στο κείμενο του για την «Ιστορία των νοοτροπιών» αναρωτιέται: «Η φεουδαρχία, πάλι, τι είναι; Ένα σύνολο θεσμών, ένας τρόπος παραγωγής, ένα κοινωνικό σύστημα, ένας τύπος στρατιωτικής οργάνωσης; [1] » Ο Κ. Ράπτης αναφέρει ότι «ο όρος φεουδαλισμός χρησιμοποιήθηκε μεταγενέστερα και όχι από τους Ευρωπαίους του Μεσαίωνα για να δηλώσει ένα σύστημα σχέσεων μεταξύ των ανθρώπων σε προσωπική βάση [2] ». Ο δε D. Nicholas [3] εκφράζει την άποψη ότι η φεουδαρχία δεν μπορεί να οριστεί ως «σύστημα». Αντίθετα προτιμά χρησιμοποιήσει τον όρο «φεουδαρχικές σχέσεις» ή «φεουδαρχικός δεσμός» ως πλαίσιο ρύθμισης των ανθρωπίνων σχέσεων όπου βασικό χαρακτηριστικό αποτελεί η υποτέλεια, «ο προσωπικός δεσμός ενός υποτελούς με έναν άρχοντα [4] ». Νοοτροπία τι είναι; Σύμφωνα με την λεξικογραφική ανάλυση στο κείμενο του J. Le Goff η νοοτροπία «δηλώνει το συλλογικό χρωματισμό του ψυχισμού, τον ιδιαίτερο τρόπο που νιώθει και σκέφτεται ένας λαός, μία ορισμένη ομάδα ανθρώπων [5] ». Σκοπός αυτή

Τι είναι Προσήνεια

Τα άτομα που ανήκουν σε αυτή την κατηγορία χαρακτηρίζονται κυρίως από την αγάπη και το ενδιαφέρον που δείχνουν στον συνάνθρωπο τους. Δείχνουν μεγάλη ευαισθησία απέναντι στον ανθρώπινο πόνο και πάντοτε δείχνουν μεγάλη θέληση για συνεργασία με τους γύρω τους. Εμπιστεύονται εύκολα τους άλλους ενώ πολύ σπάνια κάνουν κακή κριτική για άτομα που γνωρίζουν. Είναι άτομα που προσπαθούν και αποφεύγουν τις συγκρούσεις ενώ όταν έχουν διαφορές με άλλους προσπαθούν να βρουν μια συμβιβαστική λύση. Συνήθως Δεν τους αρέσει να μιλούν πολύ για τον εαυτό τους καθώς πιστεύουν ότι οι ίδιες τους οι πράξεις είναι αυτές που αναδεικνύουν την προσωπικότητα τους.